spire

I [spaɪr]

1.

n.

1) сьпіча́к -а́ m.; шпіль -я m. (ве́жы, хво́і)

2) пік -а m.

2.

v.i.

вы́сіцца, уздыма́цца ўго́ру

II [spaɪr]

n.

скру́так -ка m., сьпіра́ль f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pik

I

n -s, -s карт. ві́ны, пі́кі

~ ist Trumpf — пі́кі [ві́ны] ко́зыры

II

m -s, -e i -s пік (гары)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АКАДЭ́МІІ НАВУ́К ХРЫБЕ́Т,

на Зах. Паміры, у Таджыкістане. Даўж. каля 110 км. Выш. да 7495 м (пік Камунізму). Складзены з асадкавых і метамарфічных парод, гранітаў. Водападзельны грэбень мае альпійскі рэльеф; 24 вяршыні ўзнімаюцца вышэй за 6000 м. Укрыты вечнымі снягамі, шмат ледавікоў (агульная пл. 660 км²), у т. л. буйныя — Гарма, Федчанкі, Язгулемскі і інш.

т. 1, с. 179

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wyż, ~u

м.

1. геагр. узвышша;

2. мет. антыцыклон;

wyż barometryczny — бараметрычны максімум;

wyż demograficzny — дэмаграфічны пік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пы́каць ’пукаць губамі, курыць люльку, запінацца пры размове ці чытанні’ (Нас., Шат., Гарэц., Др.-Падб., Варл.), ’гаварыць невыразна, неразборліва’ (ТСБМ, Ян., Сл. ПЗБ), ’марудна рабіць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), пы́кнуць ’пікнуць’ (Яруш.), пык, пык‑мык — імітуе шамканне губамі, заіканне, курэнне (Нас.; мсцісл., Нар. лекс., Растарг.), пэк‑мэк ’тс’ (драг., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), пыкі ’ціхая, патайная размова’ (Нас.), пыклі́вы, пуклі́вы ’марудны’ (паст., в.-дзв., рас., Сл. ПЗБ). Гукапераймальнае, сюды ж пік ’становішча таго, хто хацеў апраўдацца, але раптам змоўк’ (Нас.), пі́кавы, пы́кавы ’заіка’ (пін., кам., З нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

верх, вяршыня, верхавіна, вяршаліна, спічак / гары: пік / будынка: шпіль, шпіц; макаўка (разм.); шапка (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

szczyt, ~u

м. верх, вяршыня; верхавіна;

szczyt góry — горная вяршыня;

szczyt dachu — вільчак;

godzina ~u — сама розрух; самы рух; гадзіна пік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nasilenie

nasileni|e

н.

1. узмацненне; павелічэнне;

~e choroby — узмацненне хваробы;

2. сіла; напружанне; інтэнсіўнасць;

godziny największego ~a — сама розрух; гадзіна пік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чацвёрка ж., в разн. знач. четвёрка;

напіса́ць ~ку — написа́ть четвёрку;

атрыма́ць ~ку на экза́мене — получи́ть четвёрку на экза́мене;

вясёлая ч. дзяце́й — весёлая четвёрка ребя́т;

ч. ко́ней — четвёрка лошаде́й;

ч. пік — четвёрка пик;

ло́дка-ч. — ло́дка-четвёрка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

peak

[pi:k]

1.

n.

1) сьпіча́стая вяршы́ня гары́ або́ ўзго́рка, го́рны пік

2) са́мы ве́рхні пункт

the peak of a roof — верх страхі́

3) брыль -я́ m., казыро́к -ка́ m.

4) мыс -а m.

2.

adj.

вяршы́нны

3.

v.

уздыма́цца ўго́ру, вы́сіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)