Паглыбленні ў пярэдняй частцы чэрапа, на твары, дзе змяшчаюцца вочы. Твар выцягнуўся, і цёмна-сінія плямы трывала аселі ў вачніцах.Савіцкі.Жорсткі пясок агнявая пустыня Праз вачніцы мае ўсё сыпле і сыпле.Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕТПА́К-ДАЛА́,
Бедпак-Дала, Паўночны Галодны стэп, пустыня ў Казахстане, ад р. Сарысу на З да воз. Балхаш на У. Пл. каля 75 тыс.км². Плоская і спадзістахвалістая раўніна з сярэднімі выш. 300—350 м (найб.г. Джамбул, 974 м). Зах.ч. — гліністая салянкава-палыновая пустыня, якая пераходзіць на У у камяністую пустыню. Шмат дробных, засоленых азёраў. Пашы; асвойваецца пад земляробства.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Пустэ́льня ’адасобленае месца, пустка, пустыня’ (Нас., Бяльк.; Шат.), ’закінуты, занядбаны куток, месца толькі для пустынніка’ (Др.), ’вялікі будынак’ (Жд. 1), pustélnia ’вялікая і няўтульная хата’ (Варл.). Запазычана з польск.pustelnia ’тс’ (Цвяткоў, Запіскі, 2, 57), апошняе, паводак Банькоўскага (2, 966), наватвор Славацкага (1847) на базе pustelnik, гл. папярэдняе слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пустэ́льня, ‑і, ж.
Тое, што і пустыня. Вярблюды ідуць, вярблюды Павольна адмерваюць крок, Па гліне сухой, па грудах — Пустэльняй ідуць здалёк.Хведаровіч.Пайшоў, як волат, праз пяскі Пустэльняю Турксіб.Броўка.Направа ўзнімалася зялёнае ўзгор’е вялікага кургана. Гэта быў аазіс у пагібельнай пустэльні балот.Самуйлёнак.Перад намі на поўначы дзікай У пустэльнях растуць гарады.Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sand1[sænd]n.
1. пясо́к;
a grain of sand пясчы́нка
2.pl.sands пясча́ны пляж
3.pl.sandsпусты́ня, пяскі́;
The sands are running out. Час бяжыць.
♦
plough the sand(s) займа́цца бескары́снай спра́вай
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vast
[væst]
adj.
1) велічэ́зны, вялі́зны; веліза́рны
a vast amount of money — вялі́зная ко́лькасьць гро́шай
2) шыро́кі, прасто́рны, неабся́жны
a vast desert — неабся́жная пусты́ня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
згі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Знікнуць, прапасці. Дзень няма козліка, другі няма, цэлы тыдзень няма. Мы ўжо так і падумалі, што ён згінуў назаўсёды.Брыль.// Перастаць існаваць у выніку разбурэння, знішчэння. Дзе была адна пустыня — Елкі ды бярозкі, — Поле будзе, пушча згіне, Стануць хаты, вёскі.Купала.// Загінуць, памерці. Лепей згінуць у змаганні за сваю волю, за права будаваць сваё жыццё па-свойму, чым прызнаць панскую ўладу і панскую волю.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЫРА́НГА,
горы на Пн п-ва Таймыр, у Краснаярскім краі Расійскай Федэрацыі. Сістэма паралельных або кулісападобных хрыбтоў і хвалістых плато працягласцю да 1100 км, шыр. больш за 200 км. Выш. да 1146 м. Складзены пераважна з габрадыябазаў. На У ледавікі (агульная пл. 30,5 км²). Камяністая тундра і арктычная горная пустыня.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
waste1[weɪst]n.
1. марнава́нне, марнатра́ўства; Іt’s a waste of time. Гэта марная трата часу.
2. адкі́ды;
cotton wastes паку́лле;
go/run to waste марнава́ць, пераво́дзіць (што-н.)
3.pl.wastes пу́стка, пустэ́ча;
the ice wastes of the Antarctic ледзяна́я пусты́ня Антаркты́кі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
БІЁМ
(англ. biome),
сукупнасць відаў раслін, жывёл і асяроддзя іх пражывання ў пэўнай ландшафтна-геагр. зоне. У склад біёму ўваходзяць біягеацэнозы, якія цесна ўзаемазвязаны патокамі энергіі і рэчываў. Для кожнага біёму (стэп, тайга, тундра, пустыня, горы, лясы і інш.) характэрна пэўная форма кліматычнай расліннасці. Тэрмін ужываецца пераважна ў замежнай л-ры. У прыродаахоўнай л-ры біём — сінонім паняцця «біятычная супольнасць». Блізкі да тэрміна біёта.