kindly
[ˈkaɪndli]
1.
adj.
1) прыя́зны; добразычлі́вы, прыхі́льны; ве́тлы
kindly faces — прыя́зныя тва́ры
kindly criticism — прыхі́льная кры́тыка
2) прые́мны; мя́ккі, лаго́дны
2.
adv.
1) прыя́зна, добразычлі́ва
2) ве́тліва; ве́тла
I thank you kindly — шчы́ра дзя́кую вам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
благоприя́тный
1. (способствующий) спрыя́льны; (удобный) зру́чны;
благоприя́тный слу́чай зру́чны вы́падак;
2. (благосклонный) прыхі́льны;
благоприя́тная реце́нзия прыхі́льная рэцэ́нзія;
3. (удачный) уда́лы, шчаслі́вы, до́бры;
благоприя́тный исхо́д уда́лы (шчаслі́вы) кане́ц;
благоприя́тные ве́сти до́брыя ве́сткі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
gesínnt
a (gegen A) схі́льны, прыхі́льны (да чаго-н.); настро́ены
wie ist er ~? — які́я яго́ по́гляды [перакана́нні]?
gut ~ — добранаме́рны, з до́брымі наме́рамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hold
a
1) мі́лы, чаро́ўны, прыва́бны, цудо́ўны
2) (D) прыхі́льны (да каго-н.)
sie ist mir ~ — яна́ ста́віцца прыхі́льна [добразычлі́ва] да мяне́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прыкіда́цца ’прыставаць (пра хваробу); прыключацца, прыставаць (няшчасцю); наскокваць, накідвацца; прыкідвацца, прытварацца’ (Нас., Мядзв., Гарэц., Байк. і Некр., Касп., Нар. Гом.), прыкі́давацца ’прыставаць (пра хваробу)’ (віл., Сл. ПЗБ), прыкі́дывыцца ’прыкідвацца, прытварацца’ (Бяльк.), прыкі́нуцца ’прыставаць (няшчасцю, хваробе)’ (Бяльк.), таксама зак. тр. прыкі́нуцца ’прыняць пэўны выгляд з мэтай падману; прытварыцца; раптоўна наступіць, прыстаць (пра хваробу, штосьці нядобрае)’; перан. ’прывязацца, прыхіліцца’ (ТСБМ, ТС). Сюды ж амонімы з іншай семантыкай: прыкіда́цца ’трапляцца, пападацца; прызнаваць сваяцкія сувязі, роднасць; спрыяць, ставіцца з прыхільнасцю; прыставаць’ (Ян., ТС), прікіда́цца ’пападацца’ (Бяльк.). Да кіда́ць/‑ца (гл.). Таксама сюды ж аддзеяслоўныя назоўнікі, якія працягваюць семантыку ’прыстаць (пра хваробу)’: пры́кідзь, пры́кісь ’запаленне; дзіцячая хвароба, вогнік’ (чэрв., Нар. лекс.; Сл. ПЗБ), пры́кісь ’ускладненне хваробы’ (ашм., Стан.), прыкі́дка, прыкі́тка ’запаленне’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), і прыметнікі з далейшым семантычным развіццём: прыкі́дны́ ’ветлівы, ласкавы, прыхільны’ (навагр., Нар. сл.; ст.-дар., Сл. ПЗБ; ТС), прыкі́длівы, прыкі́дчывы ’той, хто лёгка ўваходзіць у кантакт з людзьмі; кампанейскі’ (слаўг., лельч., нараўл., ЛА, 3), прыкі́дліву ’прыветлівы’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
располо́женныйII
1. прич. (питающий симпатию к кому-л.) схі́льны;
2. прил. (питающий чувство симпатии к кому-л.) прыхі́льны;
3. прил. (склонный, восприимчивый к чему-л.) схі́льны;
4. прил. (имеющий настроение, желание) / быть располо́женным быць схі́льным, мець жада́нне (настро́й, ахво́ту, наме́р);
я не располо́жен тепе́рь к разгово́рам я не ма́ю жада́ння цяпе́р гавары́ць, я не схі́льны цяпе́р да размо́ў; см. расположи́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
good
[gʊd]
1.
adj. better, best
1) до́бры, до́бранькі
good boy (girl) — малайчы́на -ы m. & f.
2) пра́вільны
3) до́бры, ве́тлы, добразы́члівы; прыхі́льны, спага́длівы
a good word — до́брае сло́ва
4) до́бры, лю́дзкі (чалаве́к)
5) пэ́ўны, надзе́йны; крэдытаздо́льны
6) запра́ўдны, непадро́блены (гро́шы)
7) кары́сны, памо́цны
a good deal — шмат; шмат які́я, мно́гія
as good as — ама́ль такса́ма, ама́ль
for good — назаўсёды; канча́льна, канчатко́ва
good while — до́сыць до́ўга
make good —
а) варо́чаць, вярну́ць; апла́чваць, кампэнсава́ць; замяні́ць
б) вы́канаць, спо́ўніць
2.
n.
1) кары́сьць f., пажы́так -ку m.
2) дабро́ n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)