спако́й, -ю, м.

1. Стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму.

Хвораму дзіцяці патрэбен с.

Пакінуць каго-н. у спакоі (перастаць турбаваць).

2. Ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне.

Прыемны с. на душы.

Захоўваць с.

Вечны спакой — смерць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кану́фер, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных, якая мае прыемны пах і скарыстоўваецца як прыправа.

[Ад перс. käränfi — гваздзіка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flattering [ˈflætərɪŋ] adj.

1. ліслі́вы

2. прые́мны; які́ дадае прыгажо́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Люб ’любімы, каханы, прыемны’ (Др.-Падб.). Да лю́бы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пада́тлыпрыемны’ (ТС). Да даць, даваць. Параўн. літар. падатлівы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лаго́дны (дабрадушны, ласкавы) zärtlich, frundlich; liebksend (які лашчыць); ngenehm (прыемны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пах, ‑у, м.

Уласцівасць прадметаў, рэчываў дзейнічаць на органы нюху. Прыемны пах. □ [Маша] з прыемнасцю ўдыхала вільготны пах узаранай зямлі. Шамякін. Ад печанага сала па ўсіх лініях разносіцца прыемны пах. Лынькоў. У нос ударыў густы пах лякарстваў. Новікаў. Ёсць боль затоенай тугі У кволым паху звялых кветак. Жылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дар

(лац. odor = пах)

прыемны пах, духмянасць (напр. в. кветак).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

homey [ˈhəʊmi] adj. прые́мны, уту́льны;

feel homey адчува́ць сябе́ як до́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

süffig

a прые́мны (пра напоі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)