berth

[bɜ:rӨ]

1.

n.

1) ло́жак -ка m., палі́ца для спа́ньня

2) я́карная стая́нка ў по́рце, ме́сца прыстава́ньня

3) во́льная прасто́ра для манэўрава́ньня вадапла́вам

4) каю́ты на караблі́

2.

v.t.

1) дава́ць ме́сца спаць

2) ста́віць вадапла́ў на я́кар

3.

v.i.

прывя́зваць о́дку на я́кар), прыста́ць

- give a wide berth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tally

[ˈtæli]

1.

n., pl. -lies

1) бі́рка f.

2) нарэ́з, знак -у m.

3) падлі́к -у m.; вы́нік гульні́

4) ярлы́к -а́ m., нале́пка, этыке́тка f.

2.

v.t.

1) адзнача́ць на бі́рцы, запі́сваць; ве́сьці ўлі́к

2) накле́йваць, прывя́зваць ярлыкі́, этыке́ткі

3) адпавяда́ць, супада́ць

Your account tallies with mine — Твой падлі́к супада́е з маі́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attach

[əˈtætʃ]

1.

v.t.

1) далуча́ць, прымацо́ўваць, прычапля́ць, прывя́зваць

to attach a rope to smth — прывяза́ць вяро́ўку да чаго

2) прыклада́ць а́рку)

3) надава́ць, прыпі́сваць

to attach importance to — надава́ць зна́чаньне чаму́

4) наклада́ць а́рышт (на маёмасьць)

2.

v.i.

1) прывя́звацца

2) далуча́цца

He has attached himself to us — Ён прывяза́ўся да нас

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hitch

[hɪtʃ]

1.

v.t.

1) прывя́зваць да чаго́

2) запрага́ць (каня́)

3) падсо́ўваць (крэ́сла) штуршка́мі, падця́гваць

2.

v.i.

1) прычапля́цца да чаго́

2) чыкільга́ць, чыкіля́ць, ісьці́ кульга́ючы, кульга́ць

3.

n.

1) Tech. зачэ́пка, пятля́ f., ву́зел -ла́ m.

2) кульга́ньне n.

3) перашко́да, замі́нка, затры́мка f.

without a hitch — гла́дка, пасьпяхо́ва, ні сучка́ ні задзі́рынкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лыга́ць ’глытаць’ (Сцяшк.; свісл., Шатал.; Нар. Гом.), лыґа́ць ’тс’, лыгну́ць ’глынуць’ (свісл., беласт., Сл. ПЗБ), ’прагна выпіць’ (Ян.), лыґнуць, лыгену́ць ’грызнуць’, лыгам ’залпам’ (Сцяшк. Сл.), лы́гаць ’хутка, спяшаючыся есці’ (Бяльк.), ’есці (пра гусей)’ (Сцяц.), ’хлябтаць, лыкаць’ (ТС). Укр. лига́ти ’прагна піць, есці’, лигону́ти ’хлябтаць вялікімі глыткамі’, лигнути ’тс’, ’жэрці’; польск. łygać ’глытаць’ (паводле Слаўскага, 5, 392 — запазычанне з укр. мовы), чэш. мар. łygať, славац. ligac ’тс’. Прасл. паўн. lygati, якое з’яўляецца варыянтам прасл. lykati — ітэратыва да lъkati, lъknǫti > лкаць (гл.).

Лыга́ць2 ’нанізваць што-небудзь на шнурок, дрот’ (ТСБМ), ’браць на повад (карову, вала), начэпліваць вяроўку на шыю жывёле’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл.; мазыр., З нар. сл.), лыгво ’налыгач на шыі вала’ (ельск., КЭС), ’вяроўка, на якую бяруць карову’ (мазыр., З нар. сл.). Укр. лига́ти ’накідваць вяроўку на рогі вала’, поли́гатися ’сыйсціся’, залига́ти ’завязваць, зблытваць’, рус. сарат. лигози́ть ’блытаць ніткі пры тканні’. Генетычна роднаснае да літ. laigõnas ’швагер’, ст.-грэч. λοιγωντίαν φρατρίαν (Гесіхій), а таксама з польск. liga ’вяроўка, шнур, якім абшываецца край ветразя (у плытагонаў)’, якое запазычана з н.-ням. līk (гальштынск. liek, гал. lijk ’тс’) — гл. Слаўскі, 4, 250. Да і.-е. *lieg‑//*leig̑‑, параўн. лац. ligāre ’звязваць, прывязваць’, алб. lith ’перавязваю’, с.-н.-ням. līk ’павязка’, ст.-ісл. lík ’ліна для ўмацоўвання грузаў’ (Бернекер, 1, 717; Фасмер, 2, 494; Трубачоў, Проспект, 59).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rope

[roʊp]

1.

n.

1) вяро́ўка f., кана́т -а m.

2) арка́н -а m.; ласо́, indecl.

3) ні́зка f

4) за́шмарга, пятля́ f.

5) паве́шаньне n.

2.

v.t.

1) прывя́зваць, зьвя́зваць вяро́ўкай

2) абво́дзіць вяро́ўкай

3) заарка́ньваць

4) згушча́ць, рабі́ць цягу́чым

- a rope of onions

- know the ropes

- reach the end of one’s rope

- rope in

- give one rope

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пры́шва1 ’драўляны вал у ткацкім станку, на які навіваюць ніткі асновы або вытканае палатно’ (Касп.; Інстр. 2), ’пярэдні навой’ (рас., Шатал.), ’папярочная перакладзіна ў кроснах’ (лудз., Сл. ПЗБ), ’частка кроснаў’ (Дабрав., Кросны), прышва ’сувой’ (Мат. Гом.). Рус. пришва ’пярэдні вал у ткацкім станку для ўмацавання нітак асновы і намотвання вытканага палатна’, ’абрэзак палатна, да якога прымацоўваюцца ніткі асновы’. Як сведчыць апошняе, прышва ад прышыць, тут у значэнні ’далучыць, прымацаваць’. Гл. прышыцца.

Пры́шва2, мн. л. пры́швы, пры́шву ’пярэдняя частка ботаў, якая пакрывае пальцы і пярэднюю частку ступні; галоўкі’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Касп., Мат. Гом., ТС; ашм., Стан.), прышы́ва ’тс’ (Мат. Гом.), пры́швы ’новыя перады, галоўкі, прышытыя да старых халяў’ (Растарг., Інстр. 1), сюды ж з падобнай матывацыяй ’частка, прышытая да асноўнай’ — пры́шва ’частка (рыбалоўнай) сеткі; крыло ў жаку’ (петрык., нараўл., З нар. сл.; Маш.). Рус. при́швы ’новыя галоўкі, прышытыя да старых халяў; боты з новымі галоўкамі, прышвамі’, дыял. ’сеткавае палатно, дадаткова прышытае да крылаў невада’, укр. при́шви ’галоўкі ў ботах’, при́шивка, при́шовка ’кожны з кавалкаў сеткі, з якіх яна пасшываная’, польск. przyszwa ’саюзка’. Гл. прышва1, а таксама Банькоўскі, 2, 952.

Пры́шва3, прышвы, прішва, прішвы ’паплёт (у страсе паверх саломы)’; ’жэрдка ў паплёце’ (Касп., Бяльк., паст., Сл. ПЗБ; ТС; полац., слаўг., чэрык., ЛА, 4), пры́швіна ’паплеціна, прывязка’ (ТС), прышыўка ’жэрдка, мацаванне крокваў’ (Мат. Гом.), прышывала ’жэрдка ў паплёце’ (паст., глыб., Сл. ПЗБ), прышывала, прышывалі ’паплёт (у страсе паверх саломы)’ (паст., шарк., глыб., ЛА, 4). Рус. смал. пришва ’жэрдка, каб прыціснуць салому на возе7. Да прышываць ’прымацоўваць, прывязваць’, гл. прышыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

string

[strɪŋ]

1.

n.

1) шнур -а́ m., шнуро́к -ка́ m.

string of beads — шнуро́к па́церак

2) струна́ f.

the strings of a violin — стру́ны скры́пкі

3) чарада́ f.

A string of cars came down the street — чарада́ машы́наў гу́жам прайшла́ па ву́ліцы

4) informal умо́ва f.

an offer with strings attached to it — прапано́ва з умо́вай, дада́дзенай да яе́

5) валакно́ n.; жы́лка f. (у расьлі́не)

2.

v.t. strung, strung or (rare) stringed, stringing

1) ніза́ць, нані́зваць

2) зьвя́зваць, прывя́зваць шнурко́м

3) ве́шаць, падве́шваць

to string a picture — паве́сіць карці́ну

4) наця́гваць (стру́ны)

5) ру́хацца, е́хаць гу́жам (адзі́н за адны́м)

- on a string

- pull the strings

- string out

- strings

- string up

- pull strings

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tie

[taɪ]

1.

v., tied, tying

1) зьвя́зваць, перавя́зваць, перавя́заць; прывя́зваць

to tie a package — зьвяза́ць паку́нак

to tie a dog to a tree — прывяза́ць саба́ку да дрэ́ва

2) завя́зваць

tie one’s apron strings — завяза́ць матузы́ фартуха́

to tie one’s shoes — зашнурава́ць чараві́кі

3) Figur. быць зьвя́заным, прывя́заным

to be tied to one’s job — быць зьвя́заным пра́цай

4) атрыма́ць нічы́йны вы́нік

The two teams tied — Кама́нды згуля́лі ўнічыю́

2.

n.

1) ву́зел -ла́ m.

2) шнуро́к -ка́ m., вяро́ўка, пры́вязь f.

3) бант -а m.

4) га́льштук -а m.

5) су́вязь f.; по́вязі pl. only

family ties — сяме́йныя по́вязі

6) шпа́ла f. (на чыгу́нцы)

7) ро́ўная ко́лькасьць галасо́ў; нічыя́ f., ро́зыгрыш -у m. (у гульні́)

- tie down

- tie in

- tie up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bend

[bend]

1.

v.t. bent or bended, bending

1) згіна́ць; перагіна́ць; нагіна́ць (расьлі́ну); загіна́ць; нахіля́ць

to bend a nail — загну́ць цьвік

to bend one’s head — нахілі́ць галаву́

2) нахіля́ць, накіро́ўваць

She bent her mind to the new work — Яна́ накірава́ла ўва́гу на но́вую пра́цу

3) змуша́ць падда́цца

4) прывя́зваць е́тразь, вяро́ўку)

5) напіна́ць (лук)

2.

v.i.

1) схіля́цца; згіна́цца; загіна́цца (пра цьвік)

2) нахіля́цца; нагіна́цца

3) паддава́цца

He bent to her will — Ён падда́ўся е́йнай во́лі

4)

а) зваро́чваць (упра́ва, на за́хад)

б) накіро́ўваць (ува́гу)

5) наляга́ць, прыклада́ць усе́ сі́лы

Bending to our oars, we reached shore before the storm broke — Наляга́ючы на вёслы, мы прыплылі́ да бе́рагу перад пача́ткам бу́ры

3.

n.

1) вы́гін -у m. (даро́гі); лука́ f., зало́м -у m. (ракі́); згін -у m. (рукі́, папе́ры)

2) зго́рбленасьць, суту́ласьць f.; пакло́н -у m.

3) Naut. ву́зел -ла́ m.

- bend over backward

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)