specimen

[ˈspesəmɪn]

n.

1) экзэмпля́р -а́ m., пры́клад -у m., асо́біна f.

2) тып -а m.

What a specimen! — Што за тып! Ну й тып!

queer specimen — дзіва́к -а́ m.

3) ана́ліз -у m., про́ба f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gehlt

I

n -(е)s, -hälter уст. зарабо́тная пла́та, жа́лаванне

mit sinem ~ uskommen* — жыць на сваю́ зарабо́тную пла́ту

II

m -(e)s, -e

1) змест; змясто́ўнасць

~ und Gestlt — фо́рма і змест

2) про́ба

3) умяшча́льнасць; ёмістасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

assay

[əˈseɪ]

1.

v.

1) прабава́ць, выпрабо́ўваць; дасьле́даваць, спраўджа́ць, правяра́ць

2) аналізава́ць сплаў ці руду́

This ore assays high in gold — Гэ́тая руда́ бага́тая зо́латам

2.

n.

1) аналі́з -у m., про́ба f

2) выпрабава́ньне n.; до́сьлед -у, тэст -у, экза́мэн -у m.

3) аналізава́нае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

próba

prób|a

ж.

1. проба; праверка; выпрабаванне;

wziąć na ~ę — узяць на пробу;

złoto wysokiej ~y — золата высокай пробы;

2. спроба;

nieudana ~a — няўдалая спроба;

3. тэатр. рэпетыцыя;

~a generalna — генеральная рэпетыцыя;

metodą próba i błędów — метадам спроб і памылак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

испыта́ние ср.

1. (действие) выпрабава́нне, -ння ср.; неоконч. выпрабо́ўванне, -ння ср., про́ба, -бы ж.;

испыта́ние материа́лов техн. выпрабо́ўванне (выпрабава́нне) матэрыя́лаў;

подверга́ть испыта́нию, брать на испыта́ние (проверять качество, пригодность) выпрабо́ўваць;

2. (экзамен) только мн. іспы́ты, -таў;

испыта́ние по матема́тике іспы́ты па матэма́тыцы;

3. (тягостное переживание) выпрабава́нне, -ння ср.; (невзгоды — ещё) няго́ды, -даў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trial1 [ˈtraɪəl] n.

1. суд, працэ́с;

a trial by jury слу́ханне спра́вы ў судзе́ прыся́жных;

be on trial/stand trial быць пад судо́м;

bring smb. to/put smb. on trial прыця́гваць каго́-н. да суда́

2. про́ба; выпрабава́нне;

give smth. a trial рабі́ць про́бу чаго́-н.

3. выпрабава́нне, ця́жкасць;

He is a real trial to me. Ён проста бяда для мяне.

by trial and error шля́хам проб і памы́лак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

proof

[pru:f]

n.

1) до́каз, до́вад -у m.

2) сьве́дчаньне n.

3) выпрабава́ньне n., про́ба f.

to put a theory to the proof — вы́прабаваць тэо́рыю на пра́ктыцы

4) гра́нка f. (адбі́так набра́нага тэ́ксту), карэкту́ра f.

to correct the proofs — пра́віць, рабі́ць карэкту́ру

5) станда́ртная моц алькаго́льных напо́яў, гра́дусы

What proof is this brandy? — Яко́й мо́цы гэ́тае брэ́нды?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выпрабава́нне н

1. Versch m -(e)s, -e, Test m -(e)s, -e і -s, Pr be f -, -n (проба); Unterschung f -, -en, Prüfung f -, -en (праверка);

выпрабава́нне а́тамнай збро́і Atm(waffen)tests pl, Krn waffenversuche pl;

спыне́нне выпрабава́нняў Verschsstopp m -s, -s;

вытво́рчыя выпрабава́нні Betrebsprüfungen pl;

вы́барачнае выпрабава́нне Stchprobe f -;

право́дзіць выпрабава́нне inen Versch drchführen (чаго mit D), tsten [usprobieren] (чаго A);

узя́ць на выпрабава́нне iner Prüfung unterwrfen* [unterzehen*]; перан auf die Prbe stllen;

вы́трымаць выпрабава́нне ine Prüfung besthen*;

прайсці́ цяжкі́я выпрабава́нні Schwres drchgemacht hben, schwer geprüft sein; vom Schcksal himgesucht wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перо́ в разн. знач. пяро́, -ра́ ср., мн. пёры, -раў, собир. пе́р’е, -р’я ср.;

стра́усовое перо́ стра́усавае пяро́;

перо́ руля́ пяро́ руля́;

торго́вля перо́м и пухо́м га́ндаль пе́р’ем і пу́хам;

ве́чное перо́ ве́чнае пяро́;

про́ба пера́ спро́ба пяра́;

о́строе перо́ во́страе пяро́;

одни́м ро́счерком пера́ адны́м ро́счыркам пяра́;

взя́ться за перо́ узя́цца за пяро́;

что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м посл. сло́ва — ве́цер, а пісьмо́ — грунт; што напіса́на пяро́м, не вы́сечаш і сяке́рай;

ни пу́ха, ни пера́ лаўцу́ з аўцу́; дай, бо́жа, каб было́ ўсё го́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

practice

[ˈpræktɪs]

1.

n.

1) практыкава́ньне n., практыкава́ньні pl.; про́ба f.

He was out of practice — Ён не практыкава́ўся

2) пра́ктыка f.

in practice — на пра́ктыцы, на спра́ве

to put into practice — ажыцьцяві́ць

3) звы́чай -ю m., усталява́ны пара́дак

it was then the practice — Тады́ быў звы́чай

4) пра́ктыка f.е́карская або́ адвака́цкая)

а) engaged in the practice of law — займа́цца адвака́цкай пра́ктыкай

б) Dr. Smith sold his practice — Др. Сміт прада́ў сваю́ пра́ктыку (свой кабінэ́т)

2.

Brit. practise, v.

1) практыкава́ць, практыкава́цца

2) ажыцьцяўля́ць

Practice what you preach — Жыві́ зго́дна з сваі́мі по́глядамі

3) трыма́цца чаго́-н., быць

practice moderation — будзь памярко́ўным

4) practice medicine (law) — быць ле́карам (юры́стам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)