Verbum

цалі́к, -у́, м.

Няходжаная, няезджаная прастора, звычайна снежная.

Дарогі не было, ехалі па цаліку.

цянёк, -ньку́, м.

Месца, прастора, куды не падаюць сонечныя промні; халадок.

Сядзець у цяньку.

левабярэ́жжа, -а, н.

Прастора, што знаходзіцца на левым беразе, прылягае да левага берага ракі.

Л.

Нёмана.

міжрэ́чча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Мясцовасць, прастора паміж дзвюма або некалькімі рэкамі.

|| прым. міжрэ́чны, -ая, -ае.

інтэр’е́р, -а, м. (спец.).

Унутраная прастора будынка, памяшкання, а таксама яго архітэктурнае і мастацкае афармленне.

Афармленне інтэр’ера.

раздо́лле, -я, н.

1. Шыр, прастор; шырокая вольная прастора.

Р. неабсяжных палёў.

2. Шырокая прастора, якая дае магчымасць свабодна дзейнічаць каму-, чаму-н., праяўляцца чаму-н. (разм.).

Р. птушкам у лесе.

3. перан. Спрыяльныя, зручныя абставіны; умовы для каго-, чаго-н.

Тут р. для грыбнікоў.

міжра́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

Прастора, адлегласць паміж радамі пасаджаных або пасеяных раслін.

|| прым. міжра́дны, -ая, -ае.