claw2 [klɔ:] v.

1. дра́паць, драць, раздзіра́ць, (і)рва́ць

2. схапі́ць, схваці́ць (кіпцюрамі, лапамі)

3. пра́гна хапа́ць (рукой); заграба́ць (грошы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пажэ́рці, ‑жару, ‑жарэш, ‑жарэ; ‑жаром, ‑жараце; пр. пажор, ‑жэрла; заг. пажары; зак., што.

1. З’есці прагна ўсё (пра жывёл). Саранча пажэрла пасевы.

2. Груб. Паесці ўсё, многае (пра людзей).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

omnivorous [ɒmˈnɪvərəs] adj. fml

1. усёе́дны, усёпажыра́льны;

an omnivorous animal усёе́дная жывёліна

2. які́ прагна ўбіра́е/паглына́е;

an omnivorous reader заўзя́ты кнігалю́б

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ву́пугаць ’з’есці прагна’ (Янк. II.). Гл. вы́пугаць, пу́гаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уме́сці, умяту, умяцеш, умяце; умяцём, умецяце, умятуць; пр. умеў, умяла, ‑ло; заг. умяці; зак., што.

1. Замесці што‑н. куды‑н.

2. Разм. З’есці што‑н. хутка або прагна. Умесці яечню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удыхну́ць сов., прям., перен. вдохну́ть;

ён пра́гна ўдыхну́ў паве́тра — он жа́дно вдохну́л во́здух;

у. у каго́е́будзь бадзёрасць — вдохну́ть в кого́-л. бо́дрость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hmstern

1.

vt пра́гна запа́сіць што-н.

2.vi

1) скна́рнічаць

2) мяшо́чнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ла́са, прысл.

З асаблівай цягай да каго‑, чаго‑н.; прагна. Сумна, моташна ўдаве, Усё мужчыны ў галаве, Паглядае на іх ласа. Крапіва. Бабуля развязвае слоічак з мёдам, а Ніна ласа глядзіць. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крумі́цьпрагна і многа есці’ (Бяльк.). Гукапераймальнае. Параўн. рус. хрумкать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пуцо́ліцьпрагна есці’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад пуцаваць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)