omnivorous [ɒmˈnɪvərəs] adj. fml

1. усёе́дны, усёпажыра́льны;

an omnivorous animal усёе́дная жывёліна

2. які́ прагна ўбіра́е/паглына́е;

an omnivorous reader заўзя́ты кнігалю́б

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ву́пугаць ’з’есці прагна’ (Янк. II.). Гл. вы́пугаць, пу́гаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уме́сці, умяту, умяцеш, умяце; умяцём, умецяце, умятуць; пр. умеў, умяла, ‑ло; заг. умяці; зак., што.

1. Замесці што‑н. куды‑н.

2. Разм. З’есці што‑н. хутка або прагна. Умесці яечню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удыхну́ць сов., прям., перен. вдохну́ть;

ён пра́гна ўдыхну́ў паве́тра — он жа́дно вдохну́л во́здух;

у. у каго́-не́будзь бадзёрасць — вдохну́ть в кого́-л. бо́дрость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

hámstern

1.

vt пра́гна запа́сіць што-н.

2.vi

1) скна́рнічаць

2) мяшо́чнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ла́са, прысл.

З асаблівай цягай да каго‑, чаго‑н.; прагна. Сумна, моташна ўдаве, Усё мужчыны ў галаве, Паглядае на іх ласа. Крапіва. Бабуля развязвае слоічак з мёдам, а Ніна ласа глядзіць. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Крумі́ць ’прагна і многа есці’ (Бяльк.). Гукапераймальнае. Параўн. рус. хрумкать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пуцо́ліць ’прагна есці’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад пуцаваць ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

devour

[dɪˈvaʊr]

v.

1) пра́гна е́сьці; зьяда́ць; жэ́рці (пра жывёліну), пажыра́ць

2) зьнішча́ць (пра аго́нь, пажа́р)

3) глыта́ць, праглына́ць

to devour novel after novel — паглына́ць рама́н за рама́нам

He devoured every word — Ён пра́гна лаві́ў ко́жнае сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да аплесці.

2. Разм. Прагна, са смакам есці. Адам сеў на траву, раздзёр селядца, запэцкаўшы пальцы аб вантробы, і пачаў з галадухі аплятаць, заядаючы сухім пячэннем. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)