1. Gedénkstätte f -, -n; Dénkmal n -s, -mäler і-e (помнік); Máhnmal n -s, -e і -mäler (помнік ахвярам трагічных падзей);
3. (спартыўнае спаборніцтва) Memoriál n -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Grábmal
n -(e)s, -e i mäler надмагі́льны по́мнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ру́капісм
1. (помнік пісьменнасці) Hándschrift f -, -en;
2. (тэкст) Manuskrípt n -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
до́йлідства, ‑а, н.
Тое, што і архітэктура. Маглі б мы палюбавацца і выдатным помнікам старажытнага дойлідства — велічным замкам у Міры, пабудаваным у XVI стагоддзі.В. Вольскі.Рыльскі манастыр — выдатны помнік балгарскага дойлідства і жывапісу.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паляя́ ’помнік старажытнарускай пісьменнасці, у якім падаюцца падзеі, апісаныя ў Старым завеце’ (ТСБМ). Рус.палея́ ’названне першых васьмі кніг Старога завету’, рус.-ц.-слав.палея. З грэч.Παλαιά ’Стары (завет)’ (гл. Фасмер, 3, 192).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэканструява́ць, ‑руюю, ‑руюеш, ‑руюе; зак. і незак., што.
1. Перабудаваць (перабудоўваць) што‑н., каб палепшыць, удасканаліць. Рэканструяваць абсталяванне цэха.
2. Аднавіць (аднаўляць) што‑н. па апісаннях ці астатках, якія захаваліся. Рэканструяваць тэкст старажытнага рукапісу. Рэканструяваць помнік.
[Ад лац. re — зноў і construere — будаваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сядзі́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сядзібы. [Курловіч] выйшаў за сядзібныя будынкі, трымаючы кірунак на агароды.Дуброўскі.
2. Звязаны з жыццём дваранскіх сядзіб. Цікавы помнік беларускай сядзібнай архітэктуры — палац памешчыка Шырына ў Германовічах (1782).«Помнікі».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
memorial
[məˈmɔriəl]
n.
1) по́мнік -а m.
2) мэмарыя́л -у m. (падрабя́знае пада́ньне фа́ктаў у пэты́цыі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Маўзале́й ’надмагільны помнік, збудаванне’ (ТСБМ). З рус. мовы, у якую слова прыйшло з ням.Mausoleum ці з франц.mausolée < лац.mausōlēum < ст.-грэч.Μαυσώλειον ’грабніца Маўсола — цара Карыі’ (IV ст. да н. э.) (Фасмер, 2, 554).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
архітэкту́рны architektónisch;
архітэкту́рны стыль Báustil m -(e)s, -e;
архітэкту́рны по́мнік Báudenkmal n -s, -mäler
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)