абду́кцыя

(лац. abductio = адвод, адхіленне)

1) анат. рух канечнасці ад сярэдняй лініі цела (параўн. аддукцыя);

2) геал. перанос акіянічнай кары і мантыі на ўскраіну кантынента, у выніку чаго ўтвараюцца афіяліты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантраба́нда

(іт. contrabbando)

1) тайны правоз або перанос цераз дзяржаўную граніцу тавараў, валюты, каштоўнасцей, а таксама прадметы, перамешчаныя такім спосабам;

2) перан. усё забароннае, што робіцца, прывозіцца або прыносіцца тайна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Млы́нка ’млён’ (лоеў., Мат. Гом.). Да млын (гл.) — перанос значэння з цэлага на частку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліпя́нка ’сыраежка’ (раг., Сл. паўн.-зах.). Няясна. Магчыма, гэта перанос назвы з нейкіх ліпкіх грыбоў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэпара́цыя ’аперацыя’ (Сл. ПЗБ). З польск. reperacja ’рамонт; папраўка’. Перанос паводле гукавога і семантычнага падабенства.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мета́фара

(с.-лац. metaphora, ад гр. metaphora = перанос)

від тропа, ужыванне слова ці выразу ў пераносным значэнні на аснове падабенства або параўнання адной з’явы ці прадмета з другімі (напр. «гоман дрэў»).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вампі́р-трава ’пэўны від травы’ (КТС), вампір (заал.) ’тс’ (БРС). Перанос назвы вампір (гл.) на расліну.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карча́к 1. Гл. корч.

Карча́к 2 ’дужы, каржакаваты чалавек’ (Жыв. сл.), да корч. Метафарычны перанос значэння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shift​1 [ʃɪft] n.

1. (in) пераме́на, зме́на; перамяшчэ́нне;

a shift of accent ling. перано́с на́ціску;

a shift of crops севазваро́т

2. зме́на (у школе, на заводзе і да т.п.);

work in shifts працава́ць пазме́нна;

to be on the night shift працава́ць у начну́ю зме́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ла́стка ’закладка на хустцы’ (лаг., Жд. 2). Перанос паводле падабенства с ла́стка ’ластаўка’. Да ластаўка 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)