wszcząć

зак. пачаць, распачаць;

wszcząć alarm — узняць трывогу;

wszcząć postępowanie sądowe юр. распачаць [судовы] працэс;

wszcząć dochodzenie юр. пачаць дазнанне;

wszcząć pertraktacje — пачаць перамовы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gedéihen

* vi (s)

1) (до́бра) расці́; развіва́цца

2) мець (вялі́кі) по́спех; квітне́ць

wie weit ist die Sáche gedíehen? — у які́м ста́не знахо́дзіцца спра́ва?

die Verhándlungen sind weit gedíehen — перамо́вы прахо́дзяць паспяхо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

collapse

[kəˈlæps]

1.

v.

1)

а) права́львацца; зава́львацца

б) ло́паць (пра балён)

2) склада́цца, склада́ць (крэ́сла)

3) зало́мвацца; занепада́ць (пра здаро́ўе), зрыва́цца (пра перамо́вы)

2.

n.

1) разва́л -у m.; зава́льваньне n. (мо́сту, пля́наў)

2) упа́дак -ку m. (сі́лаў, прадпрые́мства)

3) залама́ньне n., фізы́чнае або́ нэрво́вае зьнясі́леньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

huddle

[ˈhʌdəl]

1.

v.i.

1) ці́скацца, ці́снуцца, то́ўпіцца, зьбіва́цца ў ку́чу

2) informal патае́мна ве́сьці нара́ды

2.

v.t.

1) скіда́ць абы-я́к, уклада́ць ра́зам, уціска́ць

2) скру́чвацца ў клубо́к (як кот); ку́рчыцца

3) насьпе́х канча́ць (перамо́вы)

to huddle on — нацягну́ць на сябе́ во́пратку абы-я́к, насьпе́х

3.

n.

1) бязла́дная, хааты́чная ку́ча; ма́са f., нато́ўп -у m.

2) вялі́кі пасьпе́х

3) informal патае́мная нара́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hándeln

vi

1) дзе́йнічаць, рабі́ць учы́нкі

2) (mit D) гандлява́ць (чым-н.)

nach Déutschland ~ — гандлява́ць з Герма́ніяй

3) (um A) таргава́цца (за што-н.), цанава́цца; дамаўля́цца, ве́сці перамо́вы

4) (von D) мець за тэ́му (што-н.)

es hándelt sich dárum, dass… — размо́ва ідзе́ пра то́е, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уступа́ць, уступі́ць​II

1. (уваходзіць) éinrücken vi (s), éinziehen* vi (s); éinmarschieren* vi (s) (пра войскі);

2. (у арганізацыю) (in A) éintreten* vi (s), etw. (D) béitreten* vi (s);

уступа́ць у па́ртыю éiner Partéi béitreten;

3. (распачынаць якое-н дзеянне) eröffnen vt, begínnen* vt, ántreten* vt;

уступа́ць у шлюб юрыд. in den Éhestand treten*

уступа́ць у перамо́вы дып., тс. перан. Verhándlungen eröffnen; Unterhándlungen ánknüpfen; in Unterhándlungen treten*;

уступа́ць у бі́тву вайск. den Kampf eröffnen

4. муз. éinsetzen vi, éinfallen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

open​3 [ˈəʊpən] v.

1. адкрыва́ць, адчыня́ць; адкрыва́цца, адчыня́цца;

open one’s eyes расплю́шчваць во́чы;

open a book раскрыва́ць/разго́ртваць кні́гу;

open an umbrella раскрыва́ць парасо́н;

open the door адчыня́ць дзве́ры;

The shop opens at 9 o’clock. Крама адчыняецца а дзявятай гадзіне;

Flowers open in the sun. Кветкі распускаюцца на сонцы.

2. адкрыва́ць, пачына́ць; адкрыва́цца, пачына́цца;

open negotiations пачына́ць перамо́вы;

open fire адкрыва́ць аго́нь

♦

open smb.’s eyes to smth. адкрыва́ць каму́-н. во́чы на што-н.;

the heavens opened дождж палі́ў як з вядра́/цэ́бра

open out [ˌəʊpənˈaʊt] phr. v. расшыра́цца, пашыра́цца;

open out to smb. гавары́ць больш во́льна з кім-н.; стаць самі́м сабо́й

open up [ˌəʊpənˈʌp] phr. v.

1. гавары́ць шчы́ра/адкры́та

2. адкрыва́ць аго́нь (пра стральбу);

Anti-aircraft guns opened up. Зенітная/супраць паветраная артылерыя адкрыла агонь.

3. адчыня́ць дзве́ры (звыч. ужываецца ў загадах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

approach

[əˈproʊtʃ]

1.

v.t.

1) падыхо́дзіць, набліжа́цца; пад’яжджа́ць; падступа́ць

Troops approached the town — Во́йскі падступі́лі да го́раду

to approach a problem — падыйсьці́ да пыта́ньня

2) быць падо́бным, быць наблі́жаным да чаго́

The wind is approaching a gale — Ве́цер перахо́дзіць у бу́ру

3) рабі́ць прапано́ву, пачына́ць перамо́вы

to approach someone with a suggestion — зрабі́ць не́каму прапано́ву

2.

v.i.

1) збліжа́цца, надыхо́дзіць

Winter approaches — Надыхо́дзіць зіма́

2) насо́ўвацца

3) падступа́цца

3.

n.

1) надыхо́д -у m., набліжэ́ньне n.

the approach of night — надыхо́д но́чы

2) до́ступ -у да каго́-чаго́, падыхо́д -у m.

The approach to the house was a narrow path — Падыхо́д да ха́ты быў па вузко́й сьце́жцы

3) прыбліжэ́ньне, набліжэ́ньне n.

4) падыхо́д -у, мэ́тад -у m.

•

- approaches

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rúhen

vi

1) адпачыва́ць;

ich wérde nicht éher ~, bis… я не супако́юся дату́ль [да таго́ ча́су], паку́ль…

◊ jéder ruht so, wie er sich béttet ≅ што пасе́еш, тое́ і пажне́ш

2) бы́ць у спако́і; ляжа́ць; быць нерухо́мым, стая́ць, нічо́га не рабі́ць;

die Árbeit ruht пра́ца не ро́біцца;

in der Érde ~ спачыва́ць, быць пахава́ным;

das Dénkmal ruht auf dem Sóckel по́мнік стаі́ць на цо́калі;

die gánze Vérantwortung ruht auf méinen Schúltern уся́ адка́знасць ляжы́ць на маі́х пляча́х [на мне];

die Verhándlungen ~ перамо́вы прыпыні́ліся;

den Streit ~ lássen* не пачына́ць спрэ́чку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узро́вень м. Niveau [-´vo:] n -s, -s (тс. перан.); Ébene f -, -n, Stand m -es, -stände;

жыццёвы ўзро́вень Lébensstandard m -(e)s, -s;

узро́вень вытво́рчых сіл эк. Entwícklungsstand der Produktívkräfte;

ні́зкі ўзро́вень Tíefstand m;

высо́кага ўзро́ўню niveauvoll [-´vo:];

узро́вень вады́ Wásserstand m;

над узро́ўнем мо́ра геагр. über dem Méeresspiegel;

на высо́кім тэхні́чным узро́ўні téchnisch hóchstehend, auf hóhem téchnischem Niveau;

на недастатко́ва высо́кім узро́ўні niveaulos [-´vo:-];

на ўзро́ўні auf gléicher Höhe (з чым-н. mit D);

стаць на ўзро́вень з кім-н. sich auf j-s Niveau erhében*;

быць на ўзро́ўні перан. den gestéllten Fórderungen entspréchen*;

канта́кты на найвышэ́йшым узро́ўні Kontákte auf höchster Ébene;

сустрэ́ча на найвышэ́йшым узро́ўні паліт., дып., тс. перан. Gípfelkonferenz f -, -en;

ве́сці перамо́вы на ўзро́ўні міні́страў паліт. auf Minísterebene verhándeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)