Verbum

rúhen

vi

1) адпачыва́ць;

ich wérde nicht éher ~, bis… я не супако́юся дату́ль [да таго́ ча́су], паку́ль…

◊ jéder ruht so, wie er sich béttet ≅ што пасе́еш, тое́ і пажне́ш

2) бы́ць у спако́і; ляжа́ць; быць нерухо́мым, стая́ць, нічо́га не рабі́ць;

die Árbeit ruht пра́ца не ро́біцца;

in der Érde ~ спачыва́ць, быць пахава́ным;

das Dénkmal ruht auf dem Sóckel по́мнік стаі́ць на цо́калі;

die gánze Vérantwortung ruht auf méinen Schúltern уся́ адка́знасць ляжы́ць на маі́х пляча́х [на мне];

die Verhándlungen ~ перамо́вы прыпыні́ліся;

den Streit ~ lássen* не пачына́ць спрэ́чку