узнач.вык. Ужываецца ў значэнні дзеяслова дыбаць. І [в]от ідуць сабе: сакратар — топ-топ па гразі, а крамнік — дыб-дыб, як певень.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каплу́нм (певень, якогаадкормліваюцьнамяса) Kapáun m -(e)s, -e, Kápphahn m -(e)s, -hähne
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Kámpfhahn
m -(e)s, -hähne
1) заал. турухта́н
2) перан.пе́вень, забіцка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
cock1[kɒk]n.
1.пе́вень; (у састаўных назоўніках) саме́ц;
a cock turkey інды́к;
a cock duck ка́чар
2. куро́к
♦
a cock and bull story небылі́ца, вы́думка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Kikerikí
n -s, -s
1) кукарэ́ку (крык пеўня)
2) m -s, - дзіц.пе́вень
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
залапата́ць, ‑пачу, ‑почаш, ‑поча; зак.
Пачаць лапатаць. // Пралапатаць. Толькі крыллем залапоча певень Ды плёсне сом у завадзі ракі.Свірка.Раптам зусім блізка ад мяне, справа, нешта моцна залапатала і чмякнулася на зямлю.Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Па́сцел ’пастух’ (паўн.-усх., КЭС). Да пасці (гл.). Суфікс ‑еЛу як у рус.петел ’певень’ Пра ‑ц‑ (якое З ‑Т‑) гл. пастыр.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гарлапа́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што і без дап.
Разм. Моцна, на ўсё горла крычаць, пець; гарланіць. Недзе кудахтаюць куры, гарлапаніць певень.Бажко.У .. шынку ўжо гарлапанілі песню.Асіпенка.// Крыкліва гаварыць, спрачацца, дамагаючыся свайго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.
Разм. Тое, што і прагарлапаніць. Ужо даўно прагарланіў у Пышкавічах разбойны певень, пачало ўсходзіць сонца, сабраліся на штодзённы ранішні нарад брыгадзіры, а Карніцкі ўсё не выходзіў з зямлянкі.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АТА́ САЛІ́Х
(1.6.1908, с. Шардэн, каля г. Мары, Туркменістан — 26.12.1964),
туркменскі паэт. Народны паэт Туркменістана (1939). Заснавальнік жанру байкі ў туркм. л-ры («Леў і лісіца», 1945; «Смех гарбуза», «Шакал і певень», абедзве 1955). Аўтар зб-каў вершаў «Натхненне» (1947), «Лірыка і сатыра» (1957). Асн. тэмы творчасці — калгаснае будаўніцтва, абарона краіны, дружба народаў і інш.