двухдо́нны, ‑ая, ‑ае.

З двума днамі. Двухдонная пасудзіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́йніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для захоўвання сухога чаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начо́ўкі, -чо́вак.

Прадаўгаватая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны і іншых гаспадарчых патрэб.

|| памянш. начо́вачкі, -чак.

|| прым. начо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мензу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

|| прым. мензу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бака́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пасудзіна для віна ў выглядзе вялікай чаркі.

Звіняць бакалы на вяселлі.

|| прым. бака́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

куб², -а, мн. кубы́, -о́ў, м.

Пасудзіна цыліндрычнай формы для перагонкі або кіпячэння вадкасці; тытан.

Перагонны к.

|| прым. кубавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

парахаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж. (уст.).

Сумка, пасудзіна для захоўвання пораху.

Ёсць яшчэ порах у парахаўніцах (перан.: ёсць яшчэ сілы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цёрла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Іліняная пасудзіна, у якой труць мак, таўкуць бульбу і пад.

У цёрле стаяла недатоўчаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маламе́рны, ‑ая, ‑ае.

Невялікага размеру, няпоўнай меры. Маламерная пасудзіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суха́рніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для сухароў, пячэння і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)