ча́ра, -ы, мн. -ы, чар, ж. (уст., паэт.).

Шкляная пасудзіна для піцця віна, часта з рознымі ўпрыгожаннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́дна², -а, мн. -ы, -аў, м.

Пасудзіна для спаражнення, якая даецца ляжачым хворым.

|| прым. су́днавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліпаўка,

выдзеўбаная з ліпы ці з вольхі пасудзіна на мёд.

т. 9, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ёмістасць, -і, ж.

1. гл. ёмісты.

2. Пасудзіна, рэзервуар для вадкіх, сыпучых і газападобных цел.

Напоўніць ё. газам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сло́ік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікая шкляная або гліняная пасудзіна.

С. з кампотам.

|| прым. сло́ікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

container [kənˈteɪnə] n.

1. умяшча́льня, ёмістасць, ёмішча, пасу́дзіна

2. станда́ртная та́ра, кантэ́йнер

3. рэзервуа́р, прыёмнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарчы́чніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для гарчыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скудзе́ль, ‑і, ж.

Уст. Гліняная пасудзіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тваро́жніца, ‑ы, ж.

Пасудзіна для тварагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sauciere

[so'sjεrə]

f -, -n пасу́дзіна пад падлі́ву, со́уснік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)