скі́нуць, -ну, -неш, -не; скінь; -нуты; зак.

1. каго-што. Кінуць уніз з чаго-н.

С. снег са страхі.

С. дэсант.

2. што. Зняць з сябе (вопратку, абутак і пад.), рыўком адкінуць што-н. з чаго-н.

С. боты.

С. з галавы хустку.

3. што. Паменшыць на якую-н. колькасць, велічыню (разм.).

С. сотні дзве.

Эх, с. бы гадоў дзесяць!

4. перан. Вызваліцца ад чыйго-н. панавання, звергнуць, пазбавіць улады.

С. путы няволі (высок.).

5. што. У гідратэхніцы: адвесці ваду з якога-н. вадаёма.

С. воды ў мора.

|| незак. скіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і скі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скіда́нне, -я, н. і скі́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уба́віць, убаўлю, убавіш, убавіць; зак.

1. што і чаго. Зменшыць, паменшыць што‑н. (памеры, аб’ём, колькасць і пад.). Убавіць выдаткі. Убавіць цану. Убавіць веку. □ І пасля вайны бярозы не ўбавілі соку. Грамовіч. // Зменшыць, аслабіць сілу чаго‑н. (дзеяння, стану і пад.). Убавіць крок. □ Ні акладу [Купчыну] не знізілі, ні гонару не ўбавілі, прызначыўшы майстрам. Мыслівец.

2. што і без дап. Устараніць, адкінуць што‑н., змяншаючы, скарачаючы (памеры, аб’ём, колькасць і пад.). [Мая:] Гісторыя, Васілій Паўловіч, што тая песня: не ўбавіш, не прыбавіш, як кажуць. Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрая́ прысл. dréifach; dréimal;

утрая́ скла́сці dréifach zusámmenlegen;

утрая́ больш dréimal sovíel;

павялі́чыць утрая́ verdréifachen vt, auf das Dréifache vergrößern;

утрая́ менш dréimal wéniger;

паме́ншыць утрая́ auf ein Dríttel verkléinern [verríngern]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зніжа́ць sénken vt; herábsetzen vt, herábmindern vt; ermäßigen vt (кошт); kürzen vt (паменшыць); ábbauen vt (цэны, падаткі і пад.);

зніжа́ць зарабо́тную пла́ту die Löhne ábbauen [sénken, drücken];

зніжа́ць тон die Stímme sénken, rúhiger spréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пані́зіць, ‑ніжу, ‑нізіш, ‑нізіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць больш нізкім, меншым па вышыні. Панізіць ўзровень вады.

2. Паменшыць ступень, узровень, інтэнсіўнасць і пад. чаго‑н. Панізіць ціск. Панізіць цэны. // Пагоршыць, аслабіць. Панізіць якасць прадукцыі.

3. Зрабіць больш ціхім (голас, гук і пад.). Лясніцкі памаўчаў, аглянуўся навокал і панізіў голас. Шамякін. // Набыць больш нізкае гучанне. Вось гармонік панізіў тон, і ў марозную цішыню ўрэзаўся тонкі дзявочы голас. Шашкоў.

4. Перавесці на больш нізкую пасаду. Аднаго і другога [афіцэраў] панізілі на рабоце. М. Ткачоў. — На той час мяне, праўда, трошкі панізілі. На райпрамкамбінат кінулі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адня́ць, ‑німу, ‑німеш, ‑німе і (радзей) адыму, адымеш, адыме; пр. адняў, ‑няла, ‑няло; заг. аднімі і (радзей) адымі; зак., каго-што.

1. Раз’яднаць з чым‑н., аддзяліць ад чаго‑н. Рыгор паспешна супыніў станок і адняў разец. Гартны. // Адрэзаць, ампутаваць (канечнасць або частку яе). Адняць нагу.

2. што ад чаго. Паменшыць лік на некалькі адзінак. Ад пятнаццаці адняць сем.

3. безас. Паралізаваць, пазбавіць здольнасці гаварыць, рухацца і пад. Мову адняло. Ногі адняло.

4. Прымусіць патраціць што‑н. (час, сілы і пад.). Вячэра адняла больш за гадзіну.

5. Спыніць кармленне малаком маці; адвучыць ссаць грудзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асла́біць

1. (пазбавіць сілы) schwächen vt, entkräften vt; erschöpfen vt;

2. (дысцыпліну, увагу і г. д.) ábschwächen vt, míldern vt, vermíndern vt;

3. (паменшыць сілу чаго-н.) schwächen vt, herábsetzen vt; náchlassen* vt (спружыну)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згарну́ць

1. (скласці што-н.) zusámmenfalten vt, zusámmenlegen vt;

згарну́ць цыга́рку éine Zigarétte dréhen;

2. (зграбаючы сабраць) zusámmenschaufeln vt (рыдлёўкай), zusámmenharken vt (граблямі); zusámmenraffen vt;

3. перан. (паменшыць) éinschränken vt, verríngern vt; ábbauen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ураза́ць кніжн.

1. (пакараціць) beschnéidnen* vt, verkürzen* vt;

2. (паменшыць, скараціць) verríngen vt, éinschränken vt, schmälern vt, kürzen vt;

ураза́ць выда́ткі die Áusgaben éinschränken;

3. (устаўляць) éinschneiden* vt; éinsetzen vt, éinstellen vt;

ураза́ць замо́к у дзве́ры ein Schloss in die Tür éinbauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

змякча́ць, змякчы́ць

1. weich máchen, erwéichen vt; enthärten vt (ваду);

2. перан. míldern vt, líndern vt; mäßigen vt (паменшыць); ábschwächen vt, dämpfen vt (удар);

змякча́ць гнеў den Zorn mäßigen;

змякча́ць прысу́д ein Úrteil míldern;

3. (каго-н.) erwéichen vt, wéicher [mílder] stímmen;

4. лінгв. palatalisíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)