бока́л бака́л, -ла м.; ке́ліх, -ха м.;

поднима́ть бока́л (за кого-, что-л.) падыма́ць бака́л (за каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podrywać

незак.

1. ускідваць; рэзка падымаць;

2. падрываць; падмываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bunt, ~u

м. бунт;

wzniecać bunt — узнімаць (падымаць) бунт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

што́ра, ‑ы, ж.

Заслона на акно (радзей на дзверы), якую можна падымаць, апускаць або рассоўваць у бакі. Апусціць шторы. Рассунуць шторы. □ Адкінуўшы шчыльную жоўтую штору, маёр зірнуў у акно. Навуменка. [Пакой] злёгку зацяняўся прыапушчанымі шторамі. Ракітны. Ротмістр замкнуў стол і цвёрдаю, хуткаю хадою выйшаў з кабінета ў другія дзверы, завешаныя штораю. Колас.

[Фр. store.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

emprheben

* vt

1) падыма́ць, узніма́ць

2) узвыша́ць, узно́сіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вашава́ць ’глыбока рыць’ (Шат.); ’калыхаць’ (Сцяц.), вашаваць|вайшаваць ’цяжка працаваць; падымаць, варочаць; калыхаць; рыць зямлю (аб свіннях)’. Параўн. польск. waszować ’выцягваць з вады бярвенні пры сплаве лесу’ і літ. vašúoti ’рваць, торгаць кручком; біць’ (гл. Весці АН БССР, 1969, № 4, 130).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ridicule2 [ˈrɪdɪkju:l] v. абсме́йваць, высме́йваць; падыма́ць на смех;

All my ideas were ridiculed by the team. Каманда падняла на смех усе мае ідэі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ship2 [ʃɪp] v. пераво́зіць па вадзе́; грузі́ць на су́дна;

ship oars падыма́ць вёслы

ship off [ˌʃɪpˈɒf] phr. v. адпра́віць, адасла́ць (каго-н., што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дамкра́т м тэх Wgenheber m -s, -; Wgenwinde f -, -n; Hbebock m -(e)s, -böcke;

падыма́ць дамкра́там ufbocken vt, hchbocken аддз vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Міжвольна падымаць і апускаць павекі.

М. вачамі.

2. каму. Падаваць знак рухам павек, падморгваць.

М. суседу, каб замоўк.

3. перан. Свяціць мігаючым святлом.

Лямпачка маргае.

4. перан. Упускаць зручны момант; зяваць (у 2 знач.).

|| аднакр. маргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1—3 знач.).

Вокам не маргнуць

1) не падаць віду;

2) доўга не раздумваць, не вагацца перад тым, як зрабіць што-н.

|| наз. марга́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)