Verbum

бясчы́нства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Грубае парушэнне грамадскага парадку, скандальныя паводзіны.

Тварыць бясчынствы.

сентымента́льнасць, -і, ж.

1. гл. сентыментальны.

2. Сентыментальныя паводзіны і ўчынкі.

Не трэба сентыментальнасцей.

юро́дства, -а, н.

1. Стан бессвядомасці, вар’яцтва.

2. Недарэчны ўчынак, неразумныя паводзіны.

Рабіць ю.

фамілья́рнасць, -і, ж.

1. гл. фамільярны.

2. Фамільярныя паводзіны, учынкі.

Ф. у адносінах да старэйшых.

залётнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, -ая, -ае.

Залётніцкія паводзіны.

безразва́жны, -ая, -ае.

Такі, паводзіны якога не кантралююцца розумам, развагай.

Б. ўчынак.

|| наз. безразва́жнасць, -і, ж.

ліха́цтва, -а, н.

Паводзіны ліхача, залішняя адвага, безразважнасць, празмернае маладзецтва.

За л. за рулём адбіраюць правы.

ураўнава́жаны, -ая, -ае.

Роўны, спакойны (пра характар, паводзіны).

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. ураўнава́жанасць, -і, ж.

донжуа́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шукальнік любоўных прыгод, спакуснік жанчын.

|| прым. донжуа́нскі, -ая, -ае.

Донжуанскія паводзіны.

бестакто́ўны, -ая, -ае.

Які не прытрымліваецца такту ў абыходжанні з людзьмі.

Бестактоўныя паводзіны.

|| наз. бестакто́ўнасць, -і, ж.