Verbum

пнеўматы́чны, -ая, -ае.

Які прыводзіцца ў рух пры дапамозе сціснутага паветра.

П. молат.

Пнеўматычная помпа.

вентыля́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для ўзмацнення перамяшчэння паветра пры праветрыванні закрытых памяшканняў.

вільго́тнасць, -і, ж.

Наяўнасць вільгаці.

В. глебы, паветра.

|| прым. вільго́тнасны, -ая, -ае (спец.).

В. рэжым.

вы́дых, -у, мн. -і, -аў, м.

Разавае выштурхванне паветра з лёгкіх пры выдыханні; проціл. ўдых.

ма́рыва, -а, н.

Трымцячы слой цёплага паветра каля паверхні зямлі; смуга.

|| прым. ма́рыўны, -ая, -ае.

пахалада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Надыход халоднага надвор’я, пераход да халаднейшай тэмпературы паветра.

Пачалося п.

по́дых, -у, мн. -і, -аў, м.

Лёгкі рух паветра.

П. ветру.

П. ранняй восені (перан.: набліжэнне).

іаніза́цыя, -і, ж. (спец.).

Утварэнне іонаў у якім-н. асяроддзі.

І. паветра.

|| прым. іанізацы́йны, -ая, -ае.