gazette​1 [gəˈzet] n.

1. афіцы́йны о́рган дру́ку; ура́давы бюлетэ́нь

2. AmE газе́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разведцэ́нтр, ‑а, м.

Орган, які кіруе разведвальнай дзейнасцю; разведвальны цэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сакрэцыі. Сакрацыйны орган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́пшчына, ‑ы, ж.

Выбарчы прадстаўнічы орган дзяржаўнай улады ў Югаславіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Orgán

n -s, -e

1) анат. о́рган

die ínneren ~e — уну́транныя о́рганы

2) го́лас

3) о́рган дру́ку

4) о́рган (дзяржаўны); арганіза́цыя (грамадская)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ны́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Орган мочавыдзялення ў чалавека і пазваночных жывёл.

Запаленне нырак.

|| прым. ны́рачны, -ая, -ае.

Нырачныя сасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кансультаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Дарадчы, з дарадчымі правамі. Кансультатыўны орган. Кансультатыўны савет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́чань, ‑і, ж.

Унутраны орган чалавека і жывёл, які вырабляе жоўць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арганізава́ць, аргані́зм. Гл. о́рган.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

муніцыпалітэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Орган гарадскога або сельскага самакіравання, а таксама адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў некаторых краінах.

|| прым. муніцыпа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)