о́бер-паліцма́йстар

(ад обер- + паліцмайстар)

шэф паліцыі ў буйным горадзе ў царскай Расіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

о́бер-афіцэ́р

(ад обер- + афіцэр)

афіцэрскае званне ў арміях некаторых краін ад прапаршчыка да капітана ўключна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

о́бер-пракуро́р

(ад обер- + пракурор)

1) службовая асоба, якая ўзначальвала дэпартамент Сената ў царскай Расіі;

2) вышэйшая службовая асоба, якая на правах міністра ўзначальвала Сінод у царскай Расіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

о́бер-лейтэна́нт

(ням. Oberleutnant)

паручнік у нямецкай, аўстрыйскай і ў даўняй польскай арміі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

о́бер-шэ́нк

(ням. oberschenk = старшы віначэрпій віначэрп)

вышэйшы прыдворны чын 2-га класа ў Расійскай імперыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

OB

= Oberbürgermeister – обер-бургамістр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

marshal​1 [ˈmɑ:ʃl] n.

1. ма́ршал

2. AmE нача́льнік паліцэ́йскага ўча́стка або́ пажа́рнай кама́нды

3. о́бер-цырымонійма́йстар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Óberbürgermeister

m -s, - о́бер-бургамі́стр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АРХА́РАЎЦЫ,

1) мянушка рас. паліцэйскіх, ад прозвішча маскоўскага обер-паліцмайстра М.П.Архарава (1742—1814).

2) У пераносным сэнсе — адчайныя, вёрткія, валацугі, буяны.

т. 1, с. 519

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Óber=

паўпрэфікс назоўнікаў, азначае:

1) ве́рхні

2) вышэ́йшы; вярхо́ўны; гало́ўны; ста́ршы; о́бер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)