Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Нібына́мкі ’няважна, пляваць’ (Некр.). Паводле Карскага (2–3, 69), утворана пры дапамозе суфікса ‑кі, аднак зыходная аснова няясная: нібы нам?, параўн. нібы што ’няважна, абыякава’, нам нібы што = нам усёроўна. Малаверагодная сувязь з польск.bynajmniej ’па меншай меры, ва ўсякім выпадку’, параўн. бынаймней, бынамней ’калі б, чуць-чуць; без патрэбы; чуць не’ (Нас.), якую, аднак, нельга не прыняць пад увагу, калі дапусціць пераробку канца слова як у няупамкі (гл.), тады з ⁺ж бынамней ’нічуць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наўдобу ’нібы, быццам бы’ (Юрч. Фраз. 1). Ад незафіксаванага Худоба, сінанімічнага да надоба ’падабенства’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ізаста́зіяізастазі́я
(ад іза- + -стазія)
стан раўнавагі зямной кары, пры якім яна нібы плавае на больш шчыльнай падкорнай масе па законах Архімеда.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
gouty
[ˈgaʊti]
adj.
1) які́ це́рпіць на пада́гру
2) падагры́чны
3) які́ выкліка́е пада́гру
4) напу́хлы, нібы ад пада́гры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ды́хля ’дрыгва, зыбкае балота’ (Яшкін). Утварэнне (з дзеепрыметнікавым фармантам ‑л‑) ад ды́хаць (балота нібы дыхае).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нібы́та ’быццам’ (Нас., Касп., Янк. 1), нібы́тта ’тс’ (Мат. Маг.; мсцісл., З нар. сл.). Гл. нібы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
gléichwie
cj падо́бна да таго́ як, такса́ма як i; ні́бы, бы́ццам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ракама́ту (rakamátu) ’нібы, быццам, лікам’ (Варл.). Відаць, у аснове слова прыслоўе ад рэкці ’сказаць’ (гл. рэ́кнуць) — *ракама́ ’кажучы’, параўн. рако́мсе ’быццам’ (гл.), ст.-бел.ркомо ’як быццам, нібы’ (Ст.-бел. лексікон), у той жа функцыі маўляў (гл.), ст.-рус.рьци, польск.rzekomo ’моў, маўляў’; канец слова ўзыходзіць да ўказальнага займенніка *tъ (гл. тут).