niezdarny

няспрытны, няскладны, нязграбны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maladroit

[,mæləˈdrɔɪt]

adj.

няўме́лы; няскла́дны; няўда́лы; няўклю́дны, непаваро́тлівы, нязгра́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

басі́дла, ‑ы, м.

Разм. Моцны басісты голас, гук. А от волат «Шчука», нязграбны дзябёлы паравозішча, рыкае густым басідлам, аж шыбы дрыжаць. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

täppisch

a нязгра́бны, няспры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ngefüge

a няскла́дны, нязгра́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kltzig

a неачэ́саны, нязгра́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ltschig

a нязгра́бны, непаваро́тлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

неизя́щный нязгра́бны; (некрасивый) непрыго́жы; (неэлегантный) неэлега́нтны; (неграциозный) неграцыёзны; (грубый) гру́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

неотёсанный

1. неачэ́саны;

2. разг. (неуклюжий) нязгра́бны; (некультурный) гру́бы; некульту́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уляжа́цца, ‑жыцца; зак.

Тое, што і улежацца. Стог у Кастуся атрымаўся даволі нязграбны, нейкі аднабокі, з нахіленай дзюбкай-вяршком. — Сена не ўляжалася... Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)