астрадына́міка

(ад астра + дынаміка)

навука, якая вывучае рух нябесных цел пад уплывам сіл, што на іх уздзейнічаюць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астрало́гія

(гр. astrologia)

вучэнне аб сувязі паміж размяшчэннем нябесных свяціл і гістарычнымі падзеямі, лёсам людзей і народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астранавіга́цыя

(ад астра + навігацыя)

навука аб ваджэнні лятальных апаратаў і марскіх суднаў, вызначаючы курс па нябесных свяцілах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канстэля́цыя

(лац. constellatio)

1) узаемнае размяшчэнне нябесных свяціл, якое служыць падставай для астралагічных прароцтваў;

2) збег абставін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

касмаго́нія

(гр. kosmogonia = паходжанне свету)

раздзел астраноміі, які вывучае паходжанне і развіццё нябесных цел і іх сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спектракампара́тар

(ад спектр + кампаратар)

падвойны мікраскоп для параўнання дзвюх спектраграм нябесных свяцілаў, каб вызначыць пэўныя характарыстыкі свяціла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астраме́трыя

(ад астра- + -метрыя)

раздзел астраноміі, які займаецца вызначэннем бачнага месцазнаходжання нябесных цел і іх змен з часам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астрафато́метр

(ад астра + фатометр)

прыбор для вымярэння бляску або яркасці нябесных аб’ектаў і светлавых патокаў, якія прыходзяць ад іх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

со́нечны, -ая, -ае.

1. гл. сонца.

2. Які грунтуецца на скарыстанні энергіі Сонца.

С. рухавік.

3. 3 яркім святлом сонца.

Сонечнае надвор’е.

С. бок кватэры (які выходзіць на поўдзень).

4. перан. Радасны, шчаслівы.

Сонечная ўсмешка.

○

Сонечная ванна — праграванне цела сонечным цяплом на адкрытым паветры.

Сонечная сістэма — сукупнасць нябесных цел, якая складаецца з Сонца і планет, што рухаюцца вакол яго.

Сонечнае спляценне — спляценне сімпатычных нерваў, размешчанае па паверхні брушной аорты.

Сонечны гадзіннік — гадзіннік, які складаецца з цыферблата і вертыкальнага стрыжня, што кідае на цыферблат цень, паказваючы час.

Сонечны ўдар — хваравіты цяжкі стан, які ўзнікае ў выніку перагрэву на сонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возмуще́ние ср.

1. абурэ́нне, -ння ср.;

2. (мятеж) уст. бунт, род. бу́нту м., сму́та, -ты ж.;

3. астр. адхіле́нне, -ння ср.;

возмуще́ние небе́сных тел адхіле́нне нябе́сных цел;

магни́тное возмуще́ние физ. магні́тная бу́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)