über etw. (A) im Úngewissen sein — быць недасве́дчаным адно́сна чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падо́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., каго-што.
Перамагчы ў бойцы, барацьбе; асіліць. Нас не падолець у бітвах крывавых, Страх невядомы савецкім людзям.Глебка.//перан.Разм. Перасіліць, пераадолець якое‑н. пачуццё, хваляванне і пад. Хоць патуранне [вучням] было і шкодна з педагагічнага боку, і Лабановіч гэта ведаў, але падолець гэту сваю слабасць не мог ніякім чынам.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
únbekannt
aневядо́мы, незнаёмы
er ist mir ~ — яго я не ве́даю
ich bin hier ~ — я тут чужы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
erfrágen
vt распы́тваць, даве́двацца (пра каго-н., што-н.)
nicht zu ~ — адраса́т невядо́мы (подпіс на паштовым адпраўленні)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
unknown2[ˌʌnˈnəʊn]adj.
1. (to) незнаёмы, невядо́мы
2. неспазна́ны, нязве́даны, непаспрабава́ны;
an unknown delight нязве́даная асало́да
♦
unknown to smb. без чыйго́-н. ве́дама;
He did it unknown to me. Ён зрабіў гэта без майго ведама.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
выхава́нец, ‑нца, м.
1. Юнак, чалавек у адносінах да свайго выхавальніка. Выхаванец камсамола. □ Больш разбітных і здольны! [вучняў] любіў .. [Лабановіч] той любасцю, якая можа быць толькі ў настаўніка да сваіх выхаванцаў.Колас.
2. Навучэнец закрытых выхаваўчых і навучальных устаноў. Выхаванец дзіцячага дома. Выхаванец Сувораўскага вучылішча. □ Школа, з якой .. [вучні] выходзілі ў шырокі невядомы прастор, стаяла пустая і сумна глядзела на сваіх выхаванцаў адчыненымі насцеж вокнамі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інко́гніта
(іт. incognito, ад лац. incognitus = непазнаны, невядомы)
1) таемна, скрытна, хаваючы сваё імя (з’явіцца і.);
2) прабыванне пад выдуманым імем (захоўваць сваё і.);
3) асоба, якая ўтойвае сваё сапраўднае імя (сустрэцца з і).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Няві́сны ’сляпы’ (Сл. ПЗБ), рус.невисной, невишной ’тс’, польск.дыял.niewisny, niewistny ’тс’. Паводле Мяркулавай (Этимология–1977, 90), ад прасл.дыял.*vistьnъtъ, вытворнага ад *vistь ’зрок’, сюды ж невіснець ’пацямнець (пра вочы)’ (Нас.) (да ’ vide t і, гл. відзець); звязана з *vistь, *veste ’сапраўдны’ (да *vedeti, гл. ведаць), параўн. нівісь (невѣсь, невѣсть) ’невядома’ (Нас.), укр.невістний ’невядомы’, в.-, н.-луж.njewesty ’тс’, ст.-слав. нев^стъ і інш.