невядо́мы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. невядо́мы невядо́мая невядо́мае невядо́мыя
Р. невядо́мага невядо́май
невядо́мае		 невядо́мага невядо́мых
Д. невядо́маму невядо́май невядо́маму невядо́мым
В. невядо́мы (неадуш.)
невядо́мага (адуш.)		 невядо́мую невядо́мае невядо́мыя (неадуш.)
невядо́мых (адуш.)
Т. невядо́мым невядо́май
невядо́маю		 невядо́мым невядо́мымі
М. невядо́мым невядо́май невядо́мым невядо́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

невядо́мы

1. прил. неизве́стный, неве́домый, безве́стный;

н. во́страў — неизве́стный (неве́домый) о́стров;

н. паэ́т — неизве́стный (безве́стный) поэ́т;

2. в знач. сущ. неизве́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невядо́мы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога не ведаюць, аб якім няма звестак; незнаёмы. Дзень добры, невядомая краіна! Сіпакоў. Ісці ў такі час у невядомую дарогу было рызыкоўна. Пальчэўскі. Нейкі невядомы лагодны матыў мроіцца ў абуджаных марах. Ваданосаў.

2. Нязведаны, не перажыты раней. У Ніны ўявілася невядомае дагэтуль пачуццё рэўнасці. Гурскі.

3. Які не карыстаецца шырокай папулярнасцю; малавядомы. Невядомы артыст.

4. у знач. наз. невядо́мы, ‑ага, м.; невядо́мая, ‑ай, ж. Незнаёмы, незнаёмая. Тым часам на другім баку граніцы з асцярогаю выглядаў з куста невядомы ў шэрай сялянскай світцы, з аброццю ў руцэ. Пальчэўскі.

5. у знач. наз. невядо́мае, ‑ага, н. Аб чым‑н. нязведаным. Кожны крок наш быў незвычайным крокам у невядомае і небывалае. Грамовіч.

6. у знач. наз. невядо́мае, ‑ага, н. У матэматыцы — велічыня, якую трэба знайсці; проціл. вядомае. Ураўненне з двума невядомымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невядо́мы, -ая, -ае.

1. Такі, якога не ведаюць, аб якім няма звестак; незнаёмы.

Н. востраў.

2. Які не карыстаецца вялікай папулярнасцю; малавядомы.

Н. аўтар.

3. Нязведаны, не перажыты раней.

Невядомае пачуццё.

4. у знач. наз. невядо́мы, -ага, м.; невядо́мая, -ай, ж. Незнаёмы, незнаёмая.

Прыходзіў н.

5. у знач. наз. невядо́мае, -ага, н. Аб чым-н. нязведаным.

Крок у невядомае.

6. у знач. наз. невядо́мае, -ага, н. У матэматыцы: велічыня, якую трэба знайсці.

Ураўненне з двума невядомымі.

|| наз. невядо́масць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невядо́мы

1. nicht bekánnt, únbekannt; fremd (чужы);

2. у знач. наз. м. Únbekannte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

невядомы, нязведаны, неразгаданы, неразгадны, безыменны, нейкі / пра прыналежнасць: нечы / пра пісьмо, літаратурны твор: ананімны; няведамы (разм.); загадкавы, цёмны (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

тае́мны, -ая, -ае.

1. Схаваны, невядомы, непрыкметны для іншых.

2. Загадкавы, невядомы, акружаны тайнай.

3. У якім схавана тайна.

|| наз. тае́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безызве́стный невядо́мы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неве́данный невядо́мы, таямні́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неизве́стный

1. прил., в разн. знач. невядо́мы;

неизве́стный о́стров невядо́мы во́страў;

неизве́стный поэ́т невядо́мы паэ́т;

неизве́стное число́ мат. невядо́мы лік;

2. сущ. невядо́мы, -мага м.; (незнакомый) незнаёмы, -мага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)