karkołomny

karkołomn|y

небяспечны; рызыкоўны;

~a wyprawa — небяспечная экспедыцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hairy [ˈheəri] adj.

1. валаса́ты, касма́ты

2. infml страшэ́нны, жу́дасны; небяспе́чны; ця́жкі;

a hairy experience небяспе́чная прыго́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падгляда́ч, ‑гледача, м.

Абл. Той, хто ўпотай наглядае, выглядае каго‑, што‑н. [Аляксей:] — А чалавек на скале мне не спадабаўся. Падглядач. Такі больш небяспечны, чым адкрыты вораг. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыво́жны, -ая, -ае.

1. Поўны трывогі (у 1 знач.), або які выражае трывогу.

Т. сон.

Т. голас.

Трывожна (безас. ў знач. вык.) на душы.

2. Які выклікае трывогу (у 1 знач.), неспакой.

Трывожныя звесткі.

3. Небяспечны.

Т. час.

4. Які паведамляе пра небяспеку.

Т. гудок.

Т. сігнал.

|| наз. трыво́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bedénklich

a

1) рызыко́ўны, небяспе́чны; няпэўны

2) занепако́ены; задуме́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

грача́нік ​1, ‑а, м.

Небяспечны шкоднік зерневых культур; хлебны жук.

грача́нік ​2, ‑а, м.

Блін з грэцкай мукі. Коля захапіў з сабою пару самых большых гарачых грачанікаў з кавалкам сала. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

treacherous [ˈtretʃərəs] adj.

1. здра́дніцкі, прада́жны; верало́мны

2. ненадзе́йны; небяспе́чны; кава́рны;

treacherous weather падма́нлівае надво́р’е;

a treacherous memory ке́пская па́мяць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падкава́ны і падко́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падкаваць (у 1 знач.).

2. у знач. прым.; перан. Разм. Дасведчаны, вопытны ў якой‑н. галіне ведаў. [Сяргей:] — [Скірмунт] падкаваны вораг... моцны і небяспечны! Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрожа́ющий

1. прич. які́ (што) пагража́е, які́ (што) гро́зіць;

2. прил. пагража́льны, пагро́злівы; (опасный) небяспе́чны;

угрожа́ющее положе́ние пагража́льнае стано́вішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шко́днік м., в разн. знач. вреди́тель;

саранча́ — небяспе́чны ш. — саранча́ — опа́сный вреди́тель;

садо́вы ш. — садо́вый вреди́тель;

мілі́цыя раскры́ла ~ка — мили́ция раскры́ла вреди́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)