насеннясхо́вішча, ‑а, н.

Памяшканне, дзе захоўваецца насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаразві́ты, -ая, -ае.

Які не дасягнуў пэўнага развіцця, затрымаўся ў росце, развіцці або вылучаецца недастатковым развіццём разумовых здольнасцей.

Недаразвітае насенне.

Недаразвітае дзіця.

|| наз. недаразві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Дадатковы элемент у складзе чаго-н.; дамешак.

Ачысціць насенне ад прымесей.

|| прым. пры́месны, -ая, -ае (спец.).

Прымесныя элементы ў фарбах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнасе́ніцца, ‑ніцца; зак.

Спец. Даць насенне (аб раслінах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абеззара́жваць несов. обеззара́живать;

а. ваду́ — обеззара́живать во́ду;

а. насе́нне — обеззара́живать семена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гату́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Разрад, катэгорыя чаго-н. (першапачаткова тавару) па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.

Мука першага гатунку.

|| прым. гатунко́вы, -ая, -ае.

Гатунковае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nasienie

н. насенне;

skład nasion — крама па продажы насення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

насенняно́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які дае насенне. Насенняносны лубін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільнасе́мя і льнасе́мя, ‑я, н.

Насенне лёну, ільняное семя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхо́джы, ‑ая, ‑ае.

Здольны прарастаць, даваць усходы. Усходжае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)