і́скраўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзейнасці бальшавіцкай газеты «Іскра». Іскраўскі напрамак. Іскраўскія групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантыянства, да кантыянцаў. Кантыянскі ідэалістычны напрамак у філасофіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэверсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Такі, у якога можна мяняць напрамак руху або вярчэння. Рэверсіўны механізм.

[Ад лац. reversus — адваротны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йка², -і, ДМ -йцы, мн. -і, рэ́ек, ж.

1. На чыгуначным пуці: вузкі стальны брус, па якім коцяцца колы цягніка.

Мацаванне рэек да шпал.

2. перан. У некаторых спалучэннях: напрамак, шлях.

Стаць на новыя рэйкі.

На рэйках інтэнсіфікацыі.

◊

На рэйкі чаго, у знач. прыназ. з Р — на які-н. шлях, на пэўны напрамак.

Перавесці вытворчасць на рэйкі аўтаматызацыі.

|| прым. рэ́йкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Рэйкавая дарога (чыгунка). Рэйкавая вайна (у гады Вялікай Айчыннай вайны: дзеянні партызан, якія падрывалі варожыя цягнікі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тэндэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Напрамак развіцця культуры, грамадства, эканомікі і пад.

Дэмакратычныя тэндэнцыі.

2. Асноўная думка, ідэя, накіраванасць якога-н. твора, выказвання і пад.

3. Прадузятая аднабаковая думка, якая навязваецца чытачу, гледачу, слухачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сентымента́льны в разн. знач. сентимента́льный;

с. напра́мак у літарату́ры — сентимента́льное направле́ние в литерату́ре;

с. чалаве́к — сентимента́льный челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Кіру́нак ’напрамак’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш.). З польск. kierunek < с.-в.-ням. kêrunge ’тс’ (н.-ням. Kehrung) (Слаўскі, 2, 157).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паве́ў, -ве́ву, мн. -ве́вы, -ве́ваў, м.

1. Слабы парыў ветру; рух у паветры.

П. свежага ветру.

2. перан. Прыметы чаго-н., што надыходзіць, або той ці іншы напрамак у густах, настроях і жыцці грамадства (кніжн.).

Гуманістычныя павевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тэхнакра́тыя, -і, ж.

1. Напрамак грамадскай думкі, згодна з якім улада павінна належаць навуковай тэхнічнай інтэлігенцыі.

2. зб. Высокакваліфікаваныя спецыялісты ў галіне тэхнікі, якія ўдзельнічаюць у кіраванні вытворчасцю і ажыццяўленні ўрадавай эканамічнай палітыкі.

|| прым. тэхнакраты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

магістра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магістралі; галоўны, асноўны. Магістральная шаша. Магістральная вуліца. Магістральны напрамак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)