brighten [ˈbraɪtn] v.
1. надава́ць бляск; святле́ць, праясня́цца;
The sky is brightening. Неба праясняецца.
2. (up) напаўня́ць або́ напаўня́цца ра́дасцю; ра́даваць; ра́давацца
3. упрыго́жваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
erfüllen
1.
vt
1) выко́нваць
2) напаўня́ць
2.
(sich) збыва́цца, здзяйсня́цца, спра́ўджвацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tankować
незак.
1. напаўняць, запраўляць (палівам);
2. разм. хлабыстаць (алкаголь)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zapychać
незак.
1. затыкаць;
2. засоўваць, запіхваць;
3. набіваць (напаўняць)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
То́ўпіць ’змяшчаць, напаўняць’ (Ласт., Гарэц.), то́ўпіцца ’збірацца групай’ (ТСБМ), ’стаяць гурбой’ (бялын., Янк. Мат.; рагач., Сл. ПЗБ), ’змяшчацца’ (Нас., Жд. 1; віл., Сл. ПЗБ), ’ісці клубамі (пра дым)’ (шальч., Сл. ПЗБ), сюды ж сто́ўпіць ’змясціць’, уто́ўпіцца ’змясціцца’ (Гарэц.), стоўпіцца (віл., LKK, 16, 190), нато́ўпіцца ’набіцца шмат людзей у памяшканне’ (Нас.). Гл. таўпіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
brim2 [brɪm] v. напаўня́ць або́ напаўня́цца да бераго́ў;
Her eyes brimmed with tears. Яе вочы напоўніліся слязамі.
brim over [ˌbrɪmˈəʊvə] phr. v. перапаўня́ць; перапаўня́цца; пераліва́цца; быць у даста́тку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
napawać
незак.
1. напаўняць (пачуццём);
napawać otuchą — уліваць бадзёрасць;
2. тэх.. насычаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyładowywać
незак.
1. разгружаць, выгружаць;
2. эл. разраджацца;
3. разм. напаўняць; напіхваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
панава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак.
1. Мець уладу над кім-, чым-н., мець перавагу перад кім-, чым-н. або дзе-н.
П. у паветры.
П. на моры.
2. Мець пераважнае распаўсюджанне.
Там панавала менавіта гэта думка.
3. Ахопліваць, напаўняць сабой усё.
У лесе панавала цішыня.
4. над чым. Узвышацца, узнімацца над чым-н.
Узвышша пануе над наваколлем.
5. Жыць у раскошы (разм.).
Завёў сабе добрую гаспадарку і пануе.
|| наз. панава́нне, -я, н. (да 1—3 і 5 знач.).
Фашысцкія захопнікі імкнуліся да панавання над светам.
П. ў паветры.
Палітычнае п.
П. чалавека над прыродай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
fill out
а) напаўня́ць, надзіма́ць (шы́ны паве́трам)
б) патаўсьце́ць, пакругле́ць, папра́віцца
Her cheeks have filled out — Е́йныя шчо́кі пакругле́лі
в) запаўня́ць (анке́ту)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)