агрэсі́ўны

(фр. agressif, ад лац aggressio = напад)

1) захопніцкі (напр. а-ыя сілы);

2) варожы, наступальны (напр. а. тон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нае́зд

1. нае́зд, -ду м.;

быва́ть нае́здом быва́ць нае́здам;

2. (набег) нае́зд, -ду м., набе́г, -гу м.; (нападение) напа́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nalot, ~u

м.

1. налёт; асадак;

2. налёт; напад; атака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

insidious

[ɪnˈsɪdiəs]

adj.

1) хі́тры; падсту́пны; верало́мны; здра́дніцкі (напа́д)

2) прыхава́ны, скры́ты (пра хваро́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

на́ціск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. націснуць.

2. Моцны напор.

Н. вятроў.

3. Рашучы, імклівы рух, напад на каго-, што-н.

Стрымліваць н. праціўніка.

4. Вылучэнне (складу, слова) сілай голасу або павышэннем тону, а таксама значок, які паказвае такое вылучэнне.

Паставіць н.

Лагічны н.

5. Патаўшчэнне штрыха пры пісьме пяром.

Пісаць з націскам.

6. перан. Вылучэнне чаго-н. у якасці асноўнага.

Зрабіць н. на выпуск тавараў першай неабходнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hándstreich

m -(e)s, -e

1) уда́р руко́й

2) налёт, (рапто́ўны) напа́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разбо́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разбою. Разбойная банда. Разбойныя справы.

2. Тое, што і разбойніцкі. Разбойны напад фашысцкай Германіі на Савецкі Саюз абарваў мірную працу. Клімковіч. Вядома, сябры, а ў першую чаргу Малашкін і Жарнавік, сёе-тое чулі пра разбойную работу бандытаў. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атакава́ць

(фр. attaquer)

1) рабіць імклівы напад на пазіцыі праціўніка;

2) перан. весці хуткае і рашучае наступленне (у спрэчцы, гульні і інш ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

massive

[ˈmæsɪv]

adj.

1) вялі́кі, цяжкі́, масі́ўны

2) ве́лічны, імпаза́нтны

3) ма́савы (пра ўда́р, напа́д)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intrusion

[ɪnˈtru:ʒən]

n.

1) уварва́ньне няпро́шаным, наха́бнае навя́званьне

2) бяспра́ўнае ўварва́ньне, напа́д

3) Geol. інтру́зія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)