wiceminister

м. віцэ-міністр; намеснік міністра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wiceprezes

м. намеснік старшыні; віцэ-старшыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Solicitor General [səˌlɪsɪtə ˈdʒenərəl] n. (pl. Solicitors General)

1. BrE генера́льны стра́пчы

2. AmE наме́снік міні́стра юсты́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нам I мест. личн. в дат. п. нам; см. мы

нам II сущ., м., разг. (наме́снік) зам (замести́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Віко́нт ’дваранскі тытул у Францыі, Англіі і інш. краінах’. Слова запазычана з рус. виконт < франц. vicomte < лац. vicecomes ’намеснік выхавацеля’ (КЭСРЯ, 81; Шанскі, 1, В, 97; Даза, 750).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нама́рх

(гр. nomarches)

правіцель нома 1, царскі намеснік у Стараж. Егіпце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наме́сніцтва, ‑а, н.

1. Вобласць, якой кіруе намеснік (у 4, 5 знач.). Паехаць у намесніцтва.

2. Сістэма кіравання на чале з намеснікам (у 4, 5 знач.).

3. Стан знаходжання на пасадзе намесніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bailiff [ˈbeɪlɪf] n.

1. BrE, law бе́йліф; судо́вы выкана́ўца

2. BrE распара́дчык; акано́м

3. AmE наме́снік шэры́фа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

VC [ˌvi:ˈsi:] n.

1. (скар. ад Vice-Chairman) наме́снік старшыні́

2.(скар. ад Vice-Chancellor) рэ́ктар універсітэ́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vice-president [ˌvaɪsˈprezɪdənt] n.

1. ві́цэ-прэзідэ́нт

2. AmE наме́снік прэзідэ́нта; дырэ́ктар (кампаніі, банка і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)