ukryty

ukryt|y

схаваны; скрыты, утоены;

~a myśł — утоеная думка;

~e zamiary — скрытыя (утоеныя) намеры;

~e bezrobocie — скрытае беспрацоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dociec

зак.

1. czego зразумець; высветліць; дацяміць; уцяміць што;

zamiarów jego trudno dociec — яго намеры цяжка зразумець;

2. дацячы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

наме́р м Ábsicht f -, -en; Vórhaben n -s, -, Vórsatz m -es, -sätze;

цвёрды наме́р féster Vórsatz;

до́брыя наме́ры gute Vórsätze;

з наме́рам mit Ábsicht, ábsichtlich, vórsätzlich;

мець наме́р die Ábsicht háben; vórhaben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́казаць сов.

1. вы́сказать, вы́разить, изложи́ть;

2. откры́ть;

в. свае́ наме́ры — откры́ть свои́ наме́рения;

3. вы́разить, изъяви́ть; обнару́жить;

в. жада́нне — вы́разить (изъяви́ть) жела́ние;

в. сваю́ нязда́тнасць — обнару́жить свою́ неспосо́бность;

4. (передать словами, высказать) вы́разить; (благодарность — ещё) принести́; (чувства — ещё) изли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заду́ма ж

1. (намеры, план) Vórhaben n -s, -; Plan m -(e)s, Pläne; Ábsicht f -, -en;

здзе́йсніць вялі́кую заду́мау éinen gróßen Coup [ku:] lánden;

2. (ідэя) Idée f -, -n, Konzeptión f -, -en;

3. (заклапочанасць) Náchdenklichkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наме́рение ср. наме́р, -ру м.; (замысел, умысел) заме́р, -ру м.;

без (вся́кого) наме́рения без (уся́кага) наме́ру;

с наме́рением з наме́рам; (нарочно) наўмы́сна, знаро́к;

твёрдое наме́рение цвёрды наме́р;

до́брые наме́рения до́брыя наме́ры;

возыме́ть наме́рение займе́ць наме́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

intencja

intencj|a

ж. намер;

mieć dobre ~e — мець добрыя намеры;

zrobić co w najlepszej ~i — зрабіць што з найлепшымі намерамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разгада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Па якіх‑н. прыкметах, дадзеных зразумець сэнс чаго‑н. няяснага, незразумелага для каго‑н., уясніць значэнне, характар каго‑, чаго‑н. Разгадаць намеры. Разгадаць сон. □ Эх, шляхі, родныя шляхі! Хто перакажа нам вашы казкі, разгадае думкі, назбіраныя і напісаныя часамі на камлях вашых прысад? Колас. Янка Купала быў першым, хто чуццём геніяльнага мастака разгадаў у Багдановічу выдатнага паэта. Майхровіч.

2. Знайсці правільны адказ на што‑н. загаданае; адгадаць. Разгадаць загадку. Разгадаць рэбус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаўбуне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Абл. Расці не ў караняплод, а ў стаўбун (у 5 знач.). // перан. Марнець, ведучы бясплоднае жыццё. Нарэшце Тоня адкінуў усе жарты ўбок і ціха выгаварыў пра свае намеры. [Насця:] — Як жа я пайду за цябе. — Ты ж цяпер ужо «Дойла». Хочаш, каб мяне дойліхаю дражнілі? [Тоня:] — Як быццам ты без мянушкі! Разяда! Цябе ж усе і завуць так з-за тваіх .. духоў, якімі ты ўсім некалі хвалілася. Стаўбуней сабе ў дзеўках, Разяда. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́ўленік, ‑а, м.

Той, хто атрымаў пасаду, месца з дапамогай каго‑н., па пратэкцыі каго‑н. Крушынскі трымае ў руках аўтарытэтных вясковых людзей, мае ў сельсавеце сваіх стаўленікаў, намагаецца падкупіць тых, хто пачынае разумець яго намеры. Гіст. бел. сав. літ. // Неадабр. Той, хто, атрымаўшы ад сваіх гаспадароў пасаду, працу, чын і пад., любымі сродкамі абараняе іх інтарэсы. Іван Новікаў шырока карыстаецца такім выпрабаваным у літаратуры сродкам, як мастацкі гратэск, карыкатура, асабліва ў партрэтнай характарыстыцы гэтых нямецкіх стаўленікаў і паслугачоў. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)