чуллі́вы rührend, ergréifend, bewégend;

на́дта чуллі́вы sensitív, überempfindlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зая́длы, -ая, -ае (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыміты́ўны, -ая, -ае.

1. Просты, не складаны па будове, выкананні.

Прымітыўная тэхніка.

2. Недастаткова глыбокі, надта спрошчаны.

П. падыход да з’явы.

3. Неразвіты.

Прымітыўная асоба.

|| наз. прыміты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

задо́рага, прысл.

Разм. Надта дорага, па вельмі высокай цане. Задорага просіш. Задорага купіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскура́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Пачаць надта куражыцца. Раскуражыўся дзед. // Расхрабрыцца, асмялець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nader

вельмі, дужа, надта, надзвычай, надзвычайна, празмерна;

nader dobry — вельмі (дужа, надта) добры;

nader uczynny — вельмі спагадлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ашаламі́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ло́млены; зак., каго-што.

1. Задурыць галаву.

Несціханы лямант ашаламіў галаву.

2. Надта здзівіць, азадачыць, зрабіць моцнае ўражанне.

Нечаканая тэлеграма ашаламіла яго.

|| незак. ашаламля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sorely [ˈsɔ:li] adv. fml ду́жа, ве́льмі; на́дта;

Your financial help is sorely needed. Ваша фінансавая дапамога вельмі патрэбна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

убо́гі, -ая, -ае.

1. Надта бедны, жабрацкі.

Убогая хаціна.

Убогая душа (перан.).

2. Які мае калецтва, фізічны недахоп (разм.).

Пышная душа ва ўбогім целе (прыказка). Падышла ўбогая (наз.).

|| наз. убо́гасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

радзі́цца, раджу́ся, ро́дзішся, ро́дзіцца; зак. і незак.

1. Тое, што і нарадзіцца.

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб раслінах).

Надта родзіцца ў нас капуста.

|| незак. таксама раджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)