überhö́hen

vt

1) узвыша́цца (над чым-н.), панава́ць (над мясцовасцю)

2) празме́рна павыша́ць [павялі́чваць]; узніма́ць, наганя́ць (цэны); надбудо́ўваць (плаціну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinflößen

vt

1) уліва́ць

2) наганя́ць (страх)

j-m Furcht ~ — выкліка́ць страх у каго́-н.

Mut ~ — надава́ць бадзёрасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даганяць, наганяць, гнаць, гнацца, насцігаць; праследаваць (абл.) □ наступаць на пяты, ісці па пятах

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

nácharbeiten

1.

vt

1) перайма́ць

2) наганя́ць (упушчанае)

3) выпраўля́ць, дарабля́ць

2.

vi (D) перайма́ць (каго-н. у рабоце і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палохаць, страшыць, пужаць, спуджваць, пагражаць, гразіць, гразіцца; пастрашаць, адстрашваць (разм.) □ наводзіць страх, наводзіць сполах, наводзіць жудасць, наводзіць жах, наводзіць паніку, наганяць страх, кідаць у жах, наганяць жах, паддаваць пуду, размахваць рукамі

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

offset

1. [,ɔfˈset]

v.

1) выраўно́ўваць; зраўнава́жваць; наганя́ць; кампэнсава́ць

2) пуска́ць ато́жылак

3) друкава́ць афсэ́тным спо́сабам

2. [ˈɔfset]

n.

1) выраўна́ньне, зраўнава́жаньне n., кампэнса́цыя f.

2) Bot. па́растак, ато́жылак -ка m.

3) афсэ́т -у m.

4) рапто́ўны згін або́ вы́гін у трубе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinholen

vt

1) даганя́ць, наганя́ць

2) закупля́ць (прадукты)

3) даста́ць, прыбра́ць, здабы́ць

éinen Rat ~ — ра́іцца, ра́дзіцца

4) прыма́ць

die Fáhne ~ — апуска́ць сцяг

féierlich ~ — урачы́ста сустрака́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Спець ‘рабіцца спелым, выспяваць (пра гародніну, злакі і пад.)’ (ТСБМ, Ласт., Сл. ПЗБ, ТС). Параўн. укр. спі́ти, рус. спеть, стараж.-рус. спѣти ‘спяшацца, імкнуцца, садзейнічаць’, польск. śpiać ‘спяшацца, наганяць’, в.-луж. spěć ‘удавацца’, чэш. spěti ‘спяшацца’, славац. spieť ‘тс’, серб.-харв. до́спијети ‘даспець, паспець’, славен. spéti ‘спяшацца, спець’, балг. спе́я ‘спець’, ст.-слав. спѣти, спѣѭ. Прасл. *spěti, *spějǫ ‘спець; спяшацца; дасягаць’ роднаснае літ. spė́ti ‘паспяваць; мець час, мець вольны час’, лат. spẽt ‘пераадольваць, магчы’, ст.-інд. sphāyāte ‘ён працвітае, сыцее’, ст.-в.-ням. sputen ‘спяшацца’, лац. spatium ‘прастора, працягласць’, да і.-е. *spe‑ ‘удавацца, добра расці’. Гл. Покарны, 983; Траўтман, 274; Фасмер, 3, 734 з іншай літ-рай; Шустар-Шэўц, 1338; Бязлай, 3, 297; Борысь, 619; ЕСУМ, 5, 375–376. Уваходзіць у гняздо прасл. *spěxъ (гл. спех), *spěšiti (гл. спяшацца), *sporъ (гл. спор 1).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вздува́ть несов.

1. (поднимать дуновением) узніма́ць;

2. безл. (вспухать) успуха́ць, напуха́ць; разно́сіць; (распухать) распуха́ць; (о животе) успу́шваць; (о льде) узніма́ць; см. вздуть​I 2;

3. (разжигать) разг. раздзьму́хваць; (зажигать) запа́льваць;

4. перен. (цены), разг. узніма́ць, наганя́ць; см. взви́нчивать​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schreck

m -s, -e спало́х, страх, жах

vor ~ — са стра́ху

tíefen ~ éinflößen [éinjagen] — наганя́ць мо́цнага жаху

éinen ~ bekómmen* — спужа́цца

der ~ sitzt ihm in den Glíedern — яго́ ахапі́ў жах

mit dem ~ davónkommen* — абысці́ся стра́хам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)