наганя́ць гл. нагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наганя́ю наганя́ем
2-я ас. наганя́еш наганя́еце
3-я ас. наганя́е наганя́юць
Прошлы час
м. наганя́ў наганя́лі
ж. наганя́ла
н. наганя́ла
Загадны лад
2-я ас. наганя́й наганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наганя́ць I несов.

1. нагоня́ть, догоня́ть, настига́ть;

2. (упущенное) нагоня́ть, навёрстывать;

3. (сосредоточивать в одном месте) нагоня́ть;

4. (производить перегонкой) нагоня́ть;

5. перен. (цену) нагоня́ть, набива́ть;

6. перен. (вызывать какое-л. чувство, состояние) нагоня́ть, наводи́ть;

н. нуду́ — нагоня́ть (наводи́ть) тоску́;

7. (гвоздей и т.п.) набива́ть, накола́чивать;

8. (надевать, ударяя) нагоня́ть, наса́живать;

9. (мозоль) натира́ть;

1-9 см. нагна́ць

наганя́ць II сов. (вдоволь погонять) нагоня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да нагнаць.

•••

Наганяць апетыт — даводзіць да стану моцнага жадання паесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гані́; -гна́ны; зак.

1. каго-што. Ідучы, едучы і пад., дагнаць.

Н. уцекача.

2. перан., каго-што. Дагнаць каго-н. у поспехах, развіцці, выніках.

Н. таварышаў па вучобе.

3. што і без дап. Выканаць тое, што не было зроблена ў свой час.

Н. упушчанае.

4. каго-чаго, што. Сагнаўшы, сабраць у адным месцы.

5. часцей безас., што і чаго. Прыгнаць, нанесці (пра дождж, снег і пад.).

Вецер нагнаў хмар.

Не нагнала б (безас.) дажджу.

6. перан., што і чаго. Унушыць каму-н. якое-н. пачуццё.

Н. страху.

Н. смутку.

7. што і чаго. Выклікаць рэзкае павелічэнне якім-н. спецыяльным прыёмам.

Н. тэмпературу.

8. што і чаго. Нацерці.

Н. мазалёў.

9. што. Набіць што-н. на што-н.

Н. абручы на бочку.

10. чаго. Нагатаваць перагонкай.

Н. бочачку спірту.

◊

Нагнаць аскому (разм., неадабр.) — адчуць непрыемнасць ад чаго-н. збітага, нуднага.

|| незак. наганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагоня́ть​I несов.

1. наганя́ць; (догонять) даганя́ць, наганя́ць; (навёрстывать) наганя́ць;

нагоня́ть це́ну наганя́ць цану́;

нагоня́ть тоску́ наганя́ць нуду́;

2. (насаживать ударами) наганя́ць, набіва́ць;

3. (приготавливать перегонкой) наганя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нага́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нага́ню нага́нім
2-я ас. нага́ніш нага́ніце
3-я ас. нага́ніць нага́няць
Прошлы час
м. нага́ніў нага́нілі
ж. нага́ніла
н. нага́ніла
Загадны лад
2-я ас. нага́нь нага́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час нага́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

навёрстывать​I несов. наганя́ць, навёрстваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наганя́цца ​1, ‑яецца; незак.

Зал. да наганяць.

наганя́цца ​2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Уволю набегацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагоня́ть​II сов. (вдоволь погонять) разг. наганя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)