Verbum

анлайнавы слоўнік

siusiak

м. дзіцяч. піся, пісюн (мужчынскі член)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

krawiec

м. кравец;

krawiec męski — мужчынскі кравец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

męski

męsk|i

мужчынскі;

po ~u — па-мужчынску;

~ie rysy — мужныя рысы;

rodzaj ~i грам. мужчынскі род

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

манасты́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рэлігійная абшчына манахаў або манашак, якая ўтварае царкоўна-гаспадарчую арганізацыю.

Мужчынскі м.

Жаночы м.

2. Тэрыторыя, царква і жылыя памяшканні такой абшчыны.

◊

Падвесці пад манастыр каго (разм.) — паставіць каго-н. у вельмі непрыемнае, цяжкае становішча.

|| прым. манасты́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

Круглы, звычайна мяккі без казырка мужчынскі і жаночы галаўны ўбор. На чалавеку быў матроскі нацельнік, з-пад сіняга берэта выбіваліся чорныя кучаравыя валасы. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

friary

[ˈfraɪəri]

n., pl. -aries

1) мужчы́нскі манасты́р

2) мана́хі coll.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ВІРЫЛІ́ЗМ

(ад лац. virilis мужчынскі),

маскулінізм, вірыльны сіндром, з’яўленне ў арганізме жанчыны другасных мужчынскіх палавых прыкмет. Жанчына набывае мужчынскі целасклад, тып аваласення (гл. Гірсутызм), атрафіруюцца малочныя залозы, зніжаецца тэмбр голасу, павялічваецца клітар. Вірылізм можа ўзнікнуць у любым узросце, абумоўліваецца найчасцей залішняй колькасцю андрагенаў. У большасці выпадкаў узнікае ў выніку захворванняў залоз унутр. сакрэцыі (яечнікі, наднырачнікі).

т. 4, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bass² [beɪs] n. mus.

1. бас, ні́зкі мужчы́нскі го́лас

2. інструме́нт ні́зкага рэгі́стра;

double bass кантраба́с, басэ́тля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мата́йза ’мужчынскі гальштук’ (Сцяшк.). З англ. neck‑tie ’гальштук’ (магчыма, праз польск. мову). Мена пачатку слова адбылася пад уплывам дзеяслова матаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

masculine

[ˈmæskjələn]

adj.

1) мужчы́нскі

2) мужчынападо́бны

a masculine woman — мужчынападо́бная жанчы́на

3) мужчы́нскага ро́ду

мужчы́нскі род; сло́ва ў мужчы́нскім ро́дзе

masculine rhyme — мужчы́нская ры́фма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)