хрумсце́ць, ‑мшчу, ‑мсціш, ‑меціць; незак.

Разм. Тое, што і хрумстаць. Каля плота хрумсцелі абабранымі зялёнымі яблыкамі дзеці. Адамчык. Жучок [сабака] хапае цукар на ляту, хрумсціць ім. Лупсякоў. Сняжок хрумсціць пад нагамі. Брыль. Пад нагамі хрумсцела тонкая наледзь. Навуменка. Мякка хрумсціць пад нагамі сушняк. Барадулін. Хрумсцяць у садзе пад падэшвамі крупінкі вугалю ў траве. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́ціць, ‑мечу, ‑меціш, ‑меціць; зак., што.

Расставіць значкі, зрабіць меткі на чым‑н. з мэтай раздзелу, размеркавання і пад.; абазначыць, намеціць знакамі. Зноў загаманілі, закрычалі мужчыны. Нарэшце, размецілі шнуры, пачалі цягнуць ну маркі. Асіпенка. На вялікім перапынку Іван Сямёнавіч паклікаў вучняў на двор, каб разам размеціць, дзе зрабіць клумбы, а дзе распланаваць спартыўную пляцоўку. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пры́знак ’прымета’ (ТС, Скарбы). Відаць, як і чэш. příznak, балг. прѝзнак ’тс’ запазычана з рус. при́знак, што, у сваю чаргу, з ц.-слав. признакъ ’паметка, заўвага’, параўн. БЕР, 5, 711. Не выключае, аднак, і самастойнае развіццё ад прызначыць ’пазначыць’, (гл.), асабліва ў значэнні ’метка, адзнака’, параўн. зна́чыць і знакова́ць ’меціць’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак.

1. каго-што. Меціць (жывёліну), надзяваючы кольцы на лапкі птушак або хвасты рыб для даследавання напрамку і хуткасці іх перамяшчэння, працягласці жыцця і інш.

К. пералётных птушак.

2. што. Рабіць кругавы зрэз кары або надзяваць на ствол дрэва драцяныя кольцы з мэтай уздзеяння на яго рост.

3. што. Абмазваць ствол дрэва для аховы яго ад шкодных насякомых.

|| зак. закальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і акальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. кальцава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cechować

cech|ować

незак.

1. характарызаваць;

~uje ją pracowitość — яна вызначаецца працавітасцю (працаздольнасцю);

2. меціць; клеймаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

намеча́ть несов.

1. (ставить метку) намяча́ць, ме́ціць, зна́чыць, пазнача́ць;

2. (план, линию поведения и т. п.) намяча́ць; (набрасывать) накіда́ць, накі́дваць;

3. (кандидата) намяча́ць, вызнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fortes fortuna adjuvat (Terentius)

Храбрым лес дапамагае.

Храбрым судьба помогает.

бел. Думка п’е ваду, а адвага — мёд. Бог не без міласці, казак не без долі. Бог шэльму меціць.

рус. Где отвага, там и счастье. Смелому Бог помогает. Смелость города берёт. На смелого собака лает, а трусливого рвёт.

фр. A cœur vaillant rien d’impossible (Нет ничего невозможного для храброго сердца).

англ. Fortune helps the brave (Судьба помогает смелым).

нем. Dem Mutigen hilft Gott (Храброму помогает Бог).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

цаляць, нацэльваць, нацэльвацца, прыцэльвацца, меціць, лучыць □ наводзіць на цэль

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

обознача́ть несов.

1. (делать знак, метить) абазнача́ць, зна́чыць, ме́ціць, адзнача́ць;

обознача́ть бу́квами абазнача́ць лі́тарамі;

2. (отмечать, выделять) адзнача́ць; (делать видным) абазнача́ць, выпукля́ць; см. обозна́чить;

3. (означать) азнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hináuswollen

* vi

1) хаце́ць вы́йсці

2) (auf a) хілі́цца (да чаго-н.), мець наме́ры (на што-н.), ме́ціць (куды-н.)

wo will er hinaus? — куды́ ён ме́ціць?

wo will das hinaus? — што з гэ́тага вы́йдзе [бу́дзе]?; куды́ [на што] гэ́та скірава́на?

er will hoch hináus — у яго́ вялі́кія пла́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)