інтрадукцыя,

перасяленне асобных відаў жывёл і раслін за межы іх натуральнага арэала.

т. 7, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

transgress [trænzˈgres] v. fml паруша́ць (закон, правілы і да т.п.); пераступа́ць;

transgress the bounds of decency перахо́дзіць ме́жы прысто́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акапцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑пуе; зак., што.

Адзначыць капцамі межы якой‑н. плошчы зямлі. Дзяды вяроўкай мералі папары, Акапцавалі сто валок зямлі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lay off

а) зво́льніць з пра́цы

б) абазна́чыць (ме́жы)

в) адчапі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

circumscribe

[ˈsɜ:rkəmskraɪb]

v.t.

1) апі́сваць; абво́дзіць лі́ніяй

2) абкружа́ць

3) абмяжо́ўваць, вызнача́ць ме́жы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

экстраардына́рны, ‑ая, ‑ае.

Надзвычайны, рэдкі, які выходзіць за межы звычайных з’яў; незвычайны; проціл. ардынарны.

•••

Экстраардынарны прафесар (уст.) — пасада ў навучальнай установе, якую займаў звышштатны прафесар.

[Лац. extraordinarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транснацыяна́льны

(ад транс- + нацыянальны)

які выходзіць за межы адной нацыі, адной дзяржавы, міжнацыянальны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

норма,

межы, у якіх прадметы, з’явы і т.п. захоўваюць свае якасці, функцыі і т.п..

т. 11, с. 377

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Надвор ’падворак’: cèły nadwór (Пятк. 2). Узнікла ў выніку пераасэнсавання і зліцця прыназоўнікавай канструкцыі на двор: ’вонкі, за межы хаты’ > ’прастора па-за хатай’ > ’месца каля хаты, абмежаванае гаспадарчымі пабудовамі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

метафі́зік, ‑а, м.

1. Паслядоўнік метафізікі; проціл. дыялектык.

2. Уст. Філосаф, які вывучае пытанні, што выходзяць за межы вопыту.

3. перан. Чалавек, схільны да абстрактных разважанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)