фанфа́ра, -ы, мн. -ы, -фа́р, ж.

1. Медны духавы музычны інструмент, які мае выгляд падоўжанай трубы.

Пад гукі фанфар (таксама перан.: вельмі ўрачыста).

2. Музычная фраза, кароткі сігнал урачыстага характару, які выконваецца на такім інструменце.

Загучалі фанфары.

|| прым. фанфа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

энеалі́т

(ад лац. aeneus = медны + -літ)

пераходны перыяд ад неаліту да бронзавага веку, калі ўпершыню з’явіліся медныя прылады працы, медны век.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трамбо́н, ‑а, м.

Духавы медны музычны інструмент нізкага і рэзкага тэмбру, які мае выгляд двойчы выгнутай трубкі з шырокай гарлавінай.

[Іт. trombone.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cupreous

[ˈkju:priəs]

adj.

1) медзяны́, ме́дны

2) медзяні́стага, чырво́на-рудо́га ко́леру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Мядня́к ’грыб, падобны да апенькі’ (калінк., Мат. Гом.). Відаць, да медзь, медны (гл.). Названы паводле колеру.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГОРН

(ад ням. Horn рог),

медны духавы муз. інструмент без вентылей, з канічным каналам. Выкарыстоўваюць для падачы сігналаў у арміі.

т. 5, с. 361

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

геліко́н

(гр. helikon)

медны басовы духавы музычны інструмент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

калчада́н м. мін. Kies m -(e)s, -e;

ме́дны калчада́н Kúpferkies m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Kúpferbergwerk

n -(e)s, -e ме́дны рудні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kúpferig

a падо́бны на медзь, ме́дзісты, ме́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)