разбаза́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што (разм., неадабр.).

Легкадумна, не па-гаспадарску распрадаць, раздаць, растраціць.

Р. маёмасць.

|| незак. разбаза́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаспадаро́ў, ‑ова.

Які належыць гаспадару. Гаспадарова маёмасць. Гаспадарова сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадчына,

маёмасць, якая пераходзіць ад памерлага да спадчыннікаў.

т. 15, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аранда́тар, ‑а, м.

Той, хто арандуе якую‑н. нерухомую маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закла́дчык, ‑а, м.

Той, хто здае ў заклад рэчы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pfänden

vt апі́сваць маёмасць

~ lássen* — наклада́ць а́рышт (на маёмасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

write-off [ˈraɪtɒf] n. infml непатрэ́бная маёмасць; брак; спі́саная рэч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дружы́нны дружи́нный;

д. э́пас — лит. дружи́нный э́пос;

~нная — маёмасць дружи́нное иму́щество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канфіска́ты, ‑аў; адз. канфіскат, ‑а, М ‑каце, м.

Канфіскаваныя рэчы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манта́ч, ‑а, м.

Разм. Той, хто неразумна траціць грошы, маёмасць; марнатравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)