му́льча, ‑ы, ж.

Спец. Матэрыял для мульчыравання.

[Англ. mulch — прэлая салома.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́штукаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што (разм.).

Змайстраваць што-н., разумна камбінуючы, эканомна выкарыстоўваючы матэрыял.

В. цацку.

|| незак. выштуко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

непада́тлівы, -ая, -ае.

1. Які не паддаецца або з цяжкасцю паддаецца якому-н. уздзеянню.

Н. матэрыял.

2. Няўступчывы, упарты.

Н. характар.

|| наз. непада́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакумента́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца дакументам.

Д. матэрыял.

2. Заснаваны на дакументах, на фактах, уласцівы дакументу.

Д. фільм.

Дакументальная дакладнасць.

|| наз. дакумента́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́ўна, -ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і пад.

Часаць воўну.

|| прым. ваўня́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кра́піна, -ы, мн. -ы, -пі́н, ж.

Пляма іншага колеру на чым-н.

Матэрыял у крапіны.

|| памянш. кра́пінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыкла́д², -у, М -дзе, м.

Дапаможны матэрыял для швейных вырабаў, абутку.

Кравецкі п. (падкладка, гузікі і пад.).

|| прым. прыкладны́, -а́я, -о́е і прыкла́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рызі́на, -ы, ж.

Эластычны матэрыял, які атрымліваецца шляхам вулканізацыі каўчуку.

Цягнуць рызіну (разм., неадабр.) — зацягваць якую-н. справу, рашэнне чаго-н.

|| прым. рызі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

архівасхо́вішча, ‑а, н.

Памяшканне, дзе захоўваецца архіўны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвя́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абвязвання. Абвязачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)