sea urchin [ˈsi:ˌɜ:tʃɪn] n. zool. марскі́ во́жык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВМФ м., нескл. (вае́нна-марскі́ флот) ВМФ (вое́нно-морско́й флот)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кальма́р, ‑а, м.

Галаваногі марскі малюск, мяса якога з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.

[Фр. calmar.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карака́ціца, -ы, мн. -ы, -ціц, ж.

1. Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

2. перан. Пра няўклюднага чалавека з кароткімі нагамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ёж зоол. во́жык, -ка м.;

морско́й ёж марскі́ во́жык.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

іхтыяза́ўр, ‑а, м.

Вымерлы марскі паўзун з рыбападобным целам даўжынёй да 12 м.

[Ад грэч. ichtýs — рыба і saura — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэве́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Невялічкі ядомы марскі рак.

[Фр. crevette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

maritím

a марскі́

~es Klíma — марскі́ клі́мат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

карака́ціца, ‑ы, ж.

Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сэрцападо́бнік, ‑а, м.

Марскі пласцінашчэлепны малюск у ракавіне, які па форме нагадвае сэрца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)