wénig

1.

pron indef ма́ла, няшма́т, нямно́га, нямно́гія, нямно́гае

~ Zeit — ма́ла ча́су

~ Gútes, ~es Gúte — ма́ла до́брага

~e gláuben es — ма́ла хто гэ́таму ве́рыць

in ~(en) Tágen bin ich wíeder zurück — праз не́калькі дзён я вярну́ся

ich hábe ~ für ihn übrig — ён мне не падаба́ецца

2.adv ма́ла

zu ~ — зана́дта [зусі́м] ма́ла

ein (klein) ~ — кры́ху

so ~ — (гэ)такса́ма ма́ла; гл. тс. wéniger, wénigst

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

by inches

пама́лу, пакрысе́, паступо́ва, ма́ла-пама́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

малаво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае мала вады (пра вадаёмы). Малаводная рака.

2. Бедны вадой, вільгаццю; які мала арашаецца (пра мясцовасць). Малаводныя раёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няда́ўні, -яя, -яе.

1. Які адбыўся ў недалёкім мінулым, незадоўга да сучаснага моманту; які існуе мала часу.

Нядаўнія падзеі.

Мы прыйшлі сюды нядаўна (прысл.). Нядаўняе знаёмства.

2. Які быў кім-н. незадоўга да сучаснага моманту.

Н. сусед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

underpaid​2 [ˌʌndəˈpeɪd] adj. нізкаапла́тны;

underpaid workmen рабо́чыя, які́м ма́ла пла́цяць або́ недапла́чваюць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sowénig

cj нако́лькі (ма́ла)

~ ich davón verstéhe… — як ні ма́ла я гэ́та разуме́ю, нако́лькі я разуме́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

малалітра́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае мала вадкасці, мае невялікі літраж. Малалітражны бак.

2. Які расходуе мала гаручага; з цыліндрамі невялікага літражу (пра аўтамабіль). Малалітражны аўтамабіль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нятлу́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае ў сабе мала тлушчу, даволі посны. Нятлустае мяса.

2. Які мала змяшчае ў сабе карысных для раслін рэчываў. Нятлустая глеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і соплі.

2. Дзіця, малы; нявопытны чалавек, які мала ведае жыццё; малакасос (разм., пагард.).

|| ж. сапля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 2 знач.).

|| прым. сапля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маладастасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мала прымяняецца. Маладастасавальнае вынаходства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)