проціцынго́тны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для папярэджання і лячэння цынгі. Проціцынготны экстракт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процічу́мны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для папярэджання і лячэння чумы. Процічумная вакцына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алапаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алапатыі. Алапатычныя сродкі лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алапа́тыя, ‑і, ж.

Устарэлая назва, дадзеная гамеапатамі звычайным (негамеапатычным) метадам лячэння.

[Ад грэч. allos — другі і pathos — пакута, хвароба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубаўрачэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лячэння зубоў. Зубаўрачэбны кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзерпі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат для лячэння гіпертаніі і псіхічных захворванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлолячэ́нне, ‑я, н.

Выкарыстанне праменяў святла (сонечнага ці штучнага) для лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьцынго́тны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для прафілактыкі і лячэння цынгі. Супрацьцынготны вітамін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьшкарлятыно́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для прафілактыкі і лячэння шкарлятыны. Супрацьшкарлятынозная вакцына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процізапале́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для папярэджання і лячэння запаленняў. Процізапаленчыя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)