леса...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «лес», «лясны», напрыклад: лесаразвядзенне, лесазавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесавы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Тое, што і лясны (у 1 знач.). Расцвітаюць навакол лесавыя краскі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

woodland

[ˈwʊdlənd]

1.

n.

лясі́стая мясцо́васьць

2.

adj.

лясны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

woody [ˈwʊdi] adj.

1. лясі́сты, лясны́

2. дравяні́сты;

a woody plant дравяні́стая раслі́на

3. драўля́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гіле́я

(гр. hylaios = лясны)

вечназялёныя лясы вільготных тропікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лесапа́рк, ‑у, м.

Лясны масіў, які знаходзіцца ў зялёнай зоне гарадоў, прамысловых цэнтраў і інш., прыстасаваны для масавага адпачынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясу́н, лесуна, м.

У славянскай міфалогіі — жыхар лесу, лясны дух. Міжвольна прыгадаліся страшныя казкі пра чарцей, лесуноў і ведзьмаў... Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палясо́ўшчык, ‑а, м.

Лясны вартаўнік, ляснік. Ён [пан] запрасіў мельніка Барткевіча да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчыка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laskowy

арэшнікавы;

orzech laskowy — лясны арэх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lasowy

1. лясны;

2. м. ляснік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)