партшэ́з, ‑а, м.

Лёгкае пераноснае крэсла, у якім можна сядзець напаўлежачы; паланкін.

[Ад фр. porter — насіць і chaise — крэсла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які прысоўваецца, які можна прысунуць. Прысоўны столік. Прысоўнае крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́чны, -ая, -ае.

1. Такі, якім лёгка ці прыемна карыстацца.

Зручнае крэсла.

Мне тут зручна (безас., у знач. вык.). Зручна (прысл.) усесціся.

2. Падыходзячы; такі, які патрэбен.

З. выпадак.

|| наз. зру́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unroll [ʌnˈrəʊl] v. разваро́чваць; разваро́чвацца; расклада́ць, раскла́дваць (дыван, крэсла і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Крэслі́шча ’ўстаўка ў штанах’ (ТС). Гл. крэсла 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўмя́ккі, ‑ая, ‑ае.

З мяккім сядзеннем і цвёрдай спінкай (пра мэблю). Паўмяккае крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Красла́ты ’шырокі’ (Сцяшк. Сл., Янк. II). Параўн. крэсла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Léhnsessel

m -s, - крэ́сла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Séssel

m -s, - крэ́сла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ármsessel

m -s, - крэ́сла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)