кла́дезь м., уст., поэт. кало́дзеж, -жа м.; крыні́ца, -цы ж.;

◊

кла́дезь му́дрости ска́рбніца му́драсці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

агні́шча, ‑а, н.

1. Гіст. Прыстасаванне, дзе ў старажытнасць распальвалі і зберагалі агонь.

2. Месца лакалізацыі чаго‑н., крыніца, з якой што‑н. пашыраецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kráftquelle

f -, -n тэх., фіз. крыні́ца эне́ргіі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Quélle

f -, -n крыні́ца (тс. перан.); першакрыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ге́йзер

(ісл. geysir)

гарачая крыніца вулканічнага паходжання, з якой час ад часу б’е фантан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Thermálbad

n -(e)s, -bäder цёплая мінера́льная крыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

saline​2 [ˈseɪlaɪn] adj. chem.

1. салявы́;

saline solution салявы́ раство́р

2. саляны́;

a saline spring саляна́я крыні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ключ​III м. (источник, родник) крыні́ца, -цы ж.;

◊

бить ключо́м біць крыні́цай;

кипе́ть ключо́м кіпе́ць, вірава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Крынь ’крыніца’ (Яшк.). Гл. крынка. Зваротнае словаўтварэнне да крыніца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

source [sɔ:s] n.

1. выто́к; крыні́ца;

Where is the source of the Thames? Адкуль выцякае Тэмза?

2. пача́так, выто́к; прычы́на;

a sour ce of inspiration прычы́на натхне́ння;

a sour ce of funds крыні́ца фінансава́ння;

cut off the evil at its source задушы́ць зло ў яго́ заро́дку

3. дакуме́нт, пісьмо́вая крыні́ца;

historical sources гістары́чныя крыні́цы;

original sour ces першакрыні́цы;

trace one’s sources вывуча́ць сваё пахо́джанне, знахо́дзіць свае́ карані́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)