віна́, -ы́, мн. ві́ны і (з ліч. 2, 3, 4) віны́, він, ж.

1. Нядобры ўчынак, правіннасць.

Разумець сваю віну.

Даказаць віну.

2. адз. Прычына, крыніца чаго-н. (неспрыяльнага).

Па чыёй-н. віне (гэта значыць з-за каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wellspring

[ˈwelsprɪŋ]

n.

крыні́ца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sáuerbrunnen

m -s, - вуглякі́слая крыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héilbrunnen

m -s, - мінера́льная крыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héilquelle

f -, -n мінера́льная крыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gesúndbrunnen

m -s, - мінера́льная [ле́кавая] крыні́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Líchtquelle

f -, -n крыні́ца святла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бі́знес, ‑у, м.

Камерцыйная, біржавая або прадпрыемніцкая дзейнасць як крыніца нежывы ў капіталістычным свеце.

•••

Рабіць бізнес гл. рабіць.

[Англ. business.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кваза́р, ‑а, м.

Зоркападобная крыніца касмічнага выпраменьвання, якая сваёй масай і сілай святла ў многа разоў пераўзыходзіць Сонца.

[Скароч. англ. Quasi-Stellar Radio Source — квазізоркавая радыекрыніца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлоадда́ча, ‑ы, ж.

Спец. Колькасць святла, якую можа даць якая‑н. крыніца асвятлення за пэўны час. Святлоаддача электралямпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)