Verbum

анлайнавы слоўнік

dot¹ [dɒt] n. кро́пка

♦

on the dot infml якра́з у той мо́мант; дакла́дна;

on the dot of seven/at seven on the dot infml ро́ўна а сёмай гадзі́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыпы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Часовы перапынак у якім-н. дзеянні, часовае спыненне чаго-н.

Зрабіць п. на паляне.

Скакаць без прыпынку.

2. Месца, дзе прыпыняецца аўтобус, трамвай, поезд і пад. для пасадкі і высадкі пасажыраў.

Аўтобусны п.

3. Месца, якое можа служыць прыстанішчам, прытулкам.

Знайсці сабе п.

○

Знакі прыпынку — графічныя знакі (кропка, коска, двукроп’е і г.д.), якія расстаўляюцца ў пісьмовай мове паводле пэўных правіл для сэнсавага і (часткова) інтанацыйнага члянення тэксту.

|| прым. прыпы́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

П. механізм.

П. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

full stop² [ˌfʊlˈstɒp] interj. BrE, infml до́сыць; кане́ц;

I’ve already told you – we can’t afford it, full stop. Я ўжо казаў табе – мы не можам дазволіць сабе гэта, і кропка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stop

int

1) стой!, спыні́ся! (у дарожных знаках і г.д.)

2) кро́пка (у тэлеграме)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

piano – муз. піана

Pond – фіз. грамсіла

Punkt – палігр. пункт; кропка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Í-Tüpfelchen

n -s, - кро́пка над «i»

bis aufs ~ — як мага́ дэталёвей; да са́май дро́бязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kropka

krop|ka

ж.

1. кропка (знак прыпынку);

trzy ~ki — шматкроп’е;

2. крапінка, крапка;

sukienka w ~ki — сукенка ў крапкі;

znaleźć się w ~ce — апынуцца ў тупіку;

~ka w ~kę — кропка ў кропку;

postawić ~kę nad "i" — паставіць кропкі над "і"

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tréffpunkt

m -es, -e

1) збо́рны пункт, яўка, ме́сца сустрэ́чы [спатка́ння]

2) вайск. кро́пка папада́ння (пры стральбе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

астыгматы́зм

(ад а- + гр. stigma, -atos = кропка)

недахоп аптычнай сістэмы або праламляльнай здольнасці вока, які выяўляецца ў тым, што прамяні, выйшаўшы з аднаго пункта, не збіраюцца ў адным фокусе і адбітак атрымліваецца расплывісты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ма́ксімум м

1. Máximum n -s, -ma; Höchstmaß n -es, -e; Höhepunkt m -(e)s, -e, Schéitelpunkt m (вышэйшая кропка);

ма́ксімум нагру́зкі Höchstbelastung f -, Belástungsspitze f -;

2. у знач прысл гл максімальна

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)