code

[koʊd]

1.

n.

1) ко́дэкс -у m.

code of laws — збор зако́наў

civil code — цыві́льны ко́дэкс

criminal code — крыміна́льны ко́дэкс

2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма

the Morse code — код Мо́рзэ

3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́

2.

v.t.

шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Code

[ko:d]

I

m -s, -s ко́дэкс

II

m -s, -s код

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вако́дэр

(англ. vocoder, ад voice = голас + code = код)

від тэлефоннай сувязі з перадачай інфармацыі ў закадзіраваным выглядзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтако́д

(ад гр. autos = сам + фр. code = код)

мова праграміравання, арыентаваная на канкрэтную ЭВМ.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

PIN

= personal identification number (persönliche Identifikatornummer) – код [нумар] асабістай ідэнтыфікацыі (якім карыстаюцца пры разліках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

code [kəʊd] n.

1. ко́дэкс, стату́т, збор зако́наў;

the civil code грамадзя́нскі ко́дэкс;

the criminal/penal code крыміна́льны ко́дэкс

2. зако́ны, пры́нцыпы;

a code of honour зако́ны го́нару;

a high moral code ко́дэкс высо́кай мара́лі;

live up to the code of the school дзе́йнічаць у адпаве́днасці з пра́віламі паво́дзін шко́льнікаў

3. код, шыфр, сістэ́ма сігна́лаў;

a five-letter code код з пяці́ лі́тар;

the Morse code а́збука Мо́рзэ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мікракама́нда

(ад мікра- + каманда)

код адной або некалькіх мікрааперацый, якія выконваюцца на працягу аднаго элементарнага такта работы электронна-вылічальнай машыны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кадо́н

(ад код)

адзінка генетычнага кода, набор з трох нуклеатыдаў у інфармацыйнай рыбануклеінавай кіслаце, які вызначае месца дадзенай амінакіслаты ў бялковай малекуле (параўн. антыкадон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

А́ДРАС (франц. adresse) у вылічальнай тэхніцы, лічбавае або лічбава-літарнае абазначэнне (код) месца захоўвання інфармацыі ў ЭВМ. Напр., нумар ячэйкі памяці, дарожка на магн. дыску. У многапраграмных ЭВМ адрас, што зададзены ў праграме, звычайна не супадае з адрасам рэчаіснага запамінальнага прыстасавання і адшуканне патрэбнай ячэйкі памяці выконваецца з дапамогай апаратных і праграмных сродкаў. У машыне адрас пераўтвараецца ў сістэму сігналаў кіравання, якія забяспечваюць зварот да пэўнай зоны памяці.

т. 1, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мо́рзе

[англ. S. Morse = прозвішча амер вынаходцы (1791—1872)]

тэлеграфны код, дзе кожнай літары алфавіта адпавядае вызначаная камбінацыя кропак і рысак; выкарыстоўваецца для перадачы інфармацыі на адлегласць; азбука м.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)