buttonhole [ˈbʌtnhəʊl] n.

1. пятля́, пятлі́ца

2. BrE бутанье́рка, кве́тка ў пятлі́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крыжакве́тныя, ‑ых.

Сямейства двухдольных раслін, кветка якіх складаецца з чатырох пялёсткаў, размешчаных крыж-накрыж (напрыклад: капуста, бручка).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

boutonniere

[,bu:tənˈɪr]

n.

кве́тка ў пяце́льцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sweet pea

духмя́ны гаро́шак (кве́тка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пустацве́т, -у і -а, М -цве́це, м.

1. -у. Кветка без завязі, якая не дае пладоў.

2. -а, мн. -ы, -аў перан. Чалавек, які не зрабіў у жыцці нічога карыснага.

Развялося нахлебнікаў і пустацветаў.

|| прым. пустацве́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кве́тачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да кветка.

•••

Гэта яшчэ (толькі) кветачкі гл. гэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Квят ’кветка’ (Шатал.). З польск. kwiat ’кветка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wild flower

палява́я або́ лясна́я кве́тка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

актынамо́рфны

(ад актына- + -морфны)

праменепадобны;

а-ая кветка — кветка, праз цэнтр якой можна правесці не менш як дзве плоскасці сіметрыі, што дзеляць кветку на роўныя палавіны, напр. кветка шыпшыны, кураслепу (параўн. зігаморфны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

архідэ́я, ‑і, ж.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства архідных з духмянымі кветкамі дзівоснай формы і разнастайнай афарбоўкі. // Кветка гэтай расліны.

[Ад грэч. orchidion — ядро, ядзерца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)